Μέγας πλουτισμός είναι η ευσέβεια…(Α΄Τιμ.6:6)

Κάποιοι στόχοι που βάζουμε εμείς οι άνθρωποι δεν είναι απαραίτητα κακοί, εάν σ’ αυτούς βέβαια συμπεριλάβουμε και τον Θεό, διότι όπως λέει ο Εκκλησιαστής:

«Είναι καλόν να τρώγη τις και να πίνη και να απολαμβάνη τα αγαθά όλου του κόπου αυτού, τον οποίον κοπιάζει υπό τον ήλιον, κατά τον αριθμόν των ημερών της ζωής αυτού, όσας έδωκεν ο Θεός εις αυτόν· διότι τούτο είναι η μερίς αυτού.» (Εκκλ.5:18)

Φράσεις σαν κι αυτές που χρησιμοποιεί ο Σολομώντας, «είναι καλόν να τρώγη κάποιος» και «να πίνη» και «να απολαμβάνη τα αγαθά», ίσως να φαντάζουν αταίριαστες με το χαμηλό προφίλ που μας διδάσκει να κρατάμε η Καινή Διαθήκη και πιθανόν, να τις ταυτίζουμε αρνητικά με οποιονδήποτε που διαθέτει πλούτο, όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι ο Σολομώντας λέει ΝΑΙ στην απόλαυση αλλά με ευγνωμοσύνη στον Θεό! Αυτό εννοεί άλλωστε όταν λέει, πως «τούτο είναι η μερίς αυτού.» Εάν ήξερε ο άνθρωπος, ότι η ικανότητα και η δύναμη που διαθέτει και τον κάνουν ν’ αποκτάει, ότι επιθυμεί η καρδιά του και τα μάτια του, προέρχονται από τον Κύριο, ίσως να μην εκδήλωνε αλαζονικές συμπεριφορές που κάποια μέρα θα τον έφερναν σε κρίση κι αντιμέτωπο με τον Θεό! (Εκκλ.11:9) Η γνώση αυτή ίσως να τον ελευθέρωνε, αφού μέσα του θα λειτουργούσε το συναίσθημα της ευγνωμοσύνης και πιθανόν να είχαμε και τον ορισμό της επιτυχίας, επειδή όμως δεν υπάρχει, να συμφωνήσουμε τουλάχιστον στ’ ότι, ΔΕΝ πρέπει να μας φταίει ο στόχος, π.χ. η ευμάρεια εάν την επιδιώκουμε αλλά ο τρόπος για να την αποκτήσει κάποιος. Αποκτώντας την, πάλι θα είχε σπουδαία σημασία να δει κανείς, το πως θα την χρησιμοποιούσε. Η Αγία Γραφή αναφέρεται π.χ. με λεπτομέρειες σε ανθρώπους οι οποίοι δαπάνησαν πολύ από το βιός τους στην υπηρεσία του ευαγγελίου. Ο τρόπος πάντως, για ν’ αποκτήσει κανείς την ευμάρεια που επιθυμεί, έστω και ας μην ξέρει ότι αυτή προέρχεται όπως είπαμε από τον Θεό, θα πρέπει να είναι νόμιμος, να έχει σχέση με ότι «κοπιάζει ο ίδιος» και φυσικά να μην έχει να κάνει αποκλειστικά με τα χρήματα! Εάν την ευμάρεια η την ευτυχία η όπως αλλιώς ονομάζονται αυτές οι ευρύχωρες καταστάσεις, προσπαθείς να τις χτίσεις ΜΟΝΟ με χρήματα, τότε γίνονται επίπλαστες, πρόσκαιρες και καταστροφικές. ΈΤΣΙ, σύμφωνα πάντοτε με τον Εκκλησιαστή, ο οποίος σκεπτόμενος προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ των επιθυμιών και του θελήματος του Θεού λέει,« ο αγαπών το αργύριον δεν θέλει χορτασθή αργυρίου· ουδέ εισοδημάτων ο αγαπών την αφθονίαν».

Αν και σ’ αυτήν την λογική η αλλιώς σκέψεις και συναισθήματα του Σολομώντα συμφωνεί ο απόστολος Παύλος, ο ίδιος κάνει ένα βήμα παρά πέρα. Έχοντας βεβαία την πεποίθησή του, ότι το θεμέλιο που θα πρέπει να βάλει κανείς  για να οικοδομήσει, για να αποκτήσει και να ευτυχήσει είναι ο Ιησούς Χριστός, απευθυνόμενος στον Τιμόθεο τον προτρέπει να διδάσκει σε όλους, ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣΚΟΠΟΣ Ο ΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ γι αυτούς, αφού όσοι το κάνουν, «πέφτουν σε πειρασμό και παγίδα και σε πολλές ανόητες και βλαβερές επιθυμίες, που βυθίζουν τους ανθρώπους σε όλεθρο και το χάος».

ΚΑΙ τι γίνεται χωρίς χρήματα; θα μπορούσε να πει κάποιος. Από την αρχαιότητα άλλωστε έρχεται η ρύση που μας κάνει γνωστό, ότι«δει δη χρημάτων και άνευ τούτων ουδέν εστί γενέσθαι των δεόντων». Έχοντας, εγώ ο γράφων,βρεθεί σε δυσκολίες αρκετές φορές θα συμφωνήσω με τους αρχαίους αλλά σε κάθε περίπτωση, δεν γίνεται να γυρίζει η ζωή του κάθε ανθρώπου αποκλειστικά και μόνο γύρω γύρω από τα χρήματα. Η ανάγκη του αυτή  ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΚΑΛΥΦΤΕΙ Σ’ ΕΝΑ ΒΑΘΜΟ ΚΙ ΑΠΟ ΑΛΛΕΣ ΑΞΙΕΣ…! Μία από αυτές είναι και η πίστη στον Ιησού Χριστό, η οποία, -και αυτό είναι που δεν ξέρει ο περισσότερος κόσμος,- είναι ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΗ άρα θα πω ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ, γιατί δεν συγκρίνεται με την ανάγκη μας τόσο για χρήματα όσο με τ’ οξυγόνο που αναπνέουμε! (Γεν.26:12, Ματθ.19:29) Έτσι λοιπόν, χωρίς υπερβολές λέμε: Στον άνθρωπο, ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ και αυτό διαπιστώνεται εύκολα από την προβληματική καθημερινότητά του. (Δευτ.8:3 κ.αλ.) Παρά τα όσα συμβαίνουν, πόσο ξεκάθαρο μας είναι άραγε, ότι η αιτία των προβλημάτων μας και ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία; Η υπερβολική αγάπη των ανθρώπων για τα χρήματα και η επιμονή τους να τ’ αποκτήσουν πάση θυσία; Ο Παύλος γνώριζε κιόλας από την υπηρεσία του στο ευαγγέλιο του Χριστού, πως υπήρξαν μερικοί, -χριστιανοί-που επιθύμησαν τόσο πολύ τα χρήματα, ώστε πλανήθηκαν και απομακρύνθηκαν από την πίστη, περνώντας τους εαυτούς τους από πολλά βάσανα!!!  Αυτό έκανε τον απόστολο Παύλο να δείξει σε όλους και ιδιαίτερα στους χριστιανούς μια ΝΕΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ, σύμφωνα με την οποία «ΜΕΓΑΣ πλουτισμός είναι Η ΕΥΣΕΒΕΙΑ μετ΄ αυταρκείας».

Εάν κάποιος θέλει ν’ αποφεύγει τις κακοτοπιές, αυτό έλεγε συνεχώς, ας επιδιώκει δικαιοσύνη, ευσέβεια, πίστη, αγάπη, υπομονή, πραότητα. Αυτά ταιριάζουν σε ανθρώπους του Θεού και πέρα από αυτά, δεν χρειάζεται να γνωρίζουν τίποτα άλλο! (Α΄Τιμ.6:9-11)

Από το σύνολο των ποιο πάνω χριστιανικών αρετών με τις οποίες εκφράζεται ο σεβασμός και η πίστη στον Θεό από αγάπη και μόνο, ξεχωρίζουμε την Ευσέβεια η οποία μπορεί να είναι μυστήριο καθώς λέγετε αλλά έχει και μορφή. Αυτή εικονίζεται στο πρόσωπο κι στην ζωή του καθενός ενώ ταυτόχρονα, είναι και ο τρόπος με τον οποίο κάνουμε την υπόθεση της αιωνίου ζωής δική μας.

Ολόκληρη η ρύση από τον Παύλο μας δείχνει, ότι η ευσέβεια είναι το μέσον για να αποκτήσει κάποιος ΑΛΗΘΙΝΟ πλούτο. Όταν μάλιστα προέρχεται κι από το ευαγγέλιο, τότε αξίζει να την κρατάμε και να την εφαρμόζουμε σ’ όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας και πολύ περισσότερο όταν γνωρίζουμε, ότι αυτός που το λέει έχει Πνεύμα Χριστού. Την αυτάρκεια, υλική και πνευματική θα την δώσει ο Θεός, αρκεί μόνο να είμαστε ικανοποιημένοι με όσα μας χαρίζει. Καμιά φορά υποτιμάμε ότι μας δίνει ο Θεός, όμως «έχοντας διατροφές και σκεπάσματα, ας αρκούμαστε σ’ αυτά». (Α΄ Τιμ.6:12) Το άλλο που πρέπει να γίνεται είναι να κάνουμε υπομονή, ώσπου να έρθει ο Κύριος!

«Κοιτάξτε πως ο γεωργός περιμένει τον πολύτιμο καρπό του χωραφιού καρτερώντας με υπομονή να πέσει η πρώιμη και όψιμη βροχή. Κάνετε κι εσείς  υπομονή. Μακροθυμήσατε, στηρίξατε τας καρδίας σας, πάρτε θάρρος, διότι η παρουσία του Κυρίου επλησίασε…». (Ιακ.5:7-8)

γιαννης μαστοράκος