Άφησε τα βάρη σου στον Ιησού Χριστό

Σκεφτείτε για λίγο τον εαυτό σας να ησυχάζει, να απομακρύνεται από τη φασαρία της καθημερινότητας και να στοχάζεται τη ζωή του. Αναλογιστείτε τις δυσκολίες που σας βαραίνουν, τις απογοητεύσεις που αντιμετωπίζετε και την αίσθηση πως όλα πηγαίνουν στραβά χωρίς σημάδια βελτίωσης. Και, τελικά, μήπως όλα ή έστω κάποια από αυτά είναι αποτέλεσμα δικών μας επιλογών; Μήπως ήρθε η ώρα για σκέψη και αυτογνωσία…;

Ο Πνευματικός Νόμος της Σποράς και του Θερισμού

Η ευαγγελική ρήση: “Ό,τι σπείρει ο άνθρωπος τούτο και θα θερίσει“ (Γαλ. 6:7) υποδηλώνει ότι οι πράξεις μας έχουν αναπόφευκτα αποτελέσματα. Οι λανθασμένες επιλογές ή οι παραλείψεις μας μπορούν να οδηγήσουν σε χαοτικές ή καταστροφικές καταστάσεις, ειδικά όταν δεν τις αντιμετωπίζουμε με επίγνωση και ευθύνη. Αυτός ο πνευματικός νόμος της σποράς και του θερισμού ισχύει και για τη λύπη που βιώνουμε. Όταν ακολουθούμε δρόμους μακριά από τον Θεό, οι συνέπειες συσσωρεύονται και βαραίνουν την ψυχή μας.

Η Οικουμενικότητα της Θλίψης

Οι δυσκολίες στη ζωή, είτε πηγάζουν από προσωπικές επιλογές είτε από ευρύτερες κοινωνικοπολιτικές αποφάσεις, αγγίζουν κάθε άνθρωπο, αν και όχι πάντα με τον ίδιο τρόπο ή την ίδια ένταση. Οικονομικές κρίσεις, πείνα, πόλεμοι, ακραία φτώχεια και εγκληματικότητα δεν αφήνουν κανέναν ανεπηρέαστο. Η λύπη και η θλίψη δεν κάνουν διακρίσεις..! Πλήττουν τόσο τους πλούσιους όσο και τους φτωχούς. Ακόμη κι εκείνοι που ακολουθούν τον δρόμο του πλούτου συχνά καταλήγουν στην ίδια εσωτερική κενότητα, δέσμιοι των παθών και των επιθυμιών τους.

Η Πρόσκληση του Χριστού για Ανάπαυση

Μπροστά σε αυτήν την πραγματικότητα, αναρωτιόμαστε: Υπάρχει τρόπος να απαλλαγούμε από τα βάρη που μας καταπιέζουν; Η απάντηση βρίσκεται στο “Ευαγγέλιο του Χριστού, το οποίο είναι “Δύναμις Θεού προς σωτηρία εις πάντα τον πιστεύοντα“ (Ρωμ.1:16). Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός μας προσκαλεί με λόγια γεμάτα αγάπη και παρηγοριά: «Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει» (Ματθ.11:28).

Αυτή η πρόσκληση αποκαλύπτει μια βαθιά αλήθεια: Αν εμπιστευτούμε στον Χριστό τα βάρη μας – τις ενοχές, τις αμαρτίες, τους φόβους μας – Εκείνος θα μας δώσει αληθινή ανάπαυση. Ο ζυγός Του δεν είναι βαρύς, γιατί υπό την καθοδήγησή Του το βάρος μοιράζεται. Όπως αναφέρει η Γραφή: «Αυτός πειρασθείς κατά πάντα δύναται να βοηθήσει τους πειραζομένους» (Εβρ. 2:18).

“Κατά Θεόν” και “Κατά Κόσμον” Λύπη: Μια Κρίσιμη Διάκριση

Για να φτάσουμε, όμως, σε αυτή την ανάπαυση, χρειάζεται πρώτα να αναγνωρίσουμε τη δική μας πνευματική κατάσταση. Σε αυτό το σημείο, η Γραφή κάνει μια σημαντική διάκριση ανάμεσα στην “κατά Θεόν λύπη” και την “κατά κόσμον λύπη”.

Τι είναι η “κατά Θεόν λύπη”; Είναι η λύπη που γεννιέται από τη συνειδητοποίηση της απομάκρυνσης του ανθρώπου από τον Θεό και οδηγεί στη μετάνοια, την αλλαγή τρόπου ζωής και την επιστροφή στη θεϊκή αγάπη. Δεν είναι μια λύπη που συνθλίβει ή καταβάλλει, αλλά μια κατάσταση που φέρνει πνευματική αφύπνιση και ελπίδα σωτηρίας. Η Αγία Γραφή διακηρύσσει: “Η κατά Θεόν λύπη γεννά μετάνοιαν προς σωτηρίαν αμεταμέλητον” (Β’ Κορ.7:10).

Αντίθετα, η “κατά κόσμον λύπη” είναι η λύπη που πηγάζει από τα υλικά προβλήματα, τις αποτυχίες, τα πάθη ή τις ενοχές χωρίς προοπτική αλλαγής. Αυτή η λύπη μπορεί να οδηγήσει σε απόγνωση, ψυχική κατάπτωση ή ακόμα και πνευματικό θάνατο.

Η Ευκαιρία της Επιστροφής στον Θεό

Η επιστροφή μας στον Θεό μάς προσφέρει όχι μόνο πνευματική αλλά και ψυχική και σωματική αποκατάσταση. Όσα χρόνια κι αν μείναμε αποξενωμένοι από Εκείνον, πάντα υπάρχει η ευκαιρία της επιστροφής. Όπως διακηρύσσει η Γραφή: «Χαρά γίνεται στον ουρανό για έναν αμαρτωλό που μετανοεί» (Λουκ.15:7).

Ένα Κάλεσμα Πίστης και Ευθύνης

Η πρόσκληση παραμένει ανοιχτή. Αν ζείτε με φόβο και ανησυχία, αν αναζητάτε ανάπαυση και δεν την βρίσκετε, τότε σας παρακαλώ, δείτε τούτη την συγκυρία ως ευκαιρία αλλαγής. Πιαστείτε από τον αιώνιο Λόγο του Θεού και κάντε ένα βήμα πίστης. Ο Δαβίδ λέει: «Βεβαίως πάντες οι προσμένοντές σε δεν θέλουσι καταισχυνθή» (Ψαλ.25:3).

Ας αναλάβουμε λοιπόν την ευθύνη απέναντι στον εαυτό μας και τις ψυχές μας, που είναι πολύτιμες στα μάτια του Θεού. Όπως μας καλεί η Γραφή: «Ας απορρίψουμε παν βάρος και την ευκόλως εμπεριπλέκουσαν ημάς αμαρτίαν και ας τρέχουμε με υπομονή τον προκείμενον εις ημάς αγώνα, αποβλέποντες στον Ιησού, τον αρχηγό και τελειωτή της πίστεώς μας» (Εβρ.12:1-2).

Μην αφήσεις τα βάρη σου να σε κρατούν πίσω. Θα κάνεις το βήμα προς τον Χριστό;

Γιάννης Μαστοράκος