9. Επληρώθη ο Καιρός και Πλησίασε η Βασιλεία του Θεού
9. επληρώθη ο καιρός και επλησίασε η βασιλεία του Θεού
Πόσο μεγάλη αξία έχει η Βασιλεία του Θεού; Πως παρατηρείται και με ποιον τρόπο αναγνωρίζεται; Είναι πραγματική; Είναι πνευματική; Θα την δούμε με τα μάτια μας; Πότε και ποιος θα την πραγματώσει και τι συνθήκες θα επικρατούν όταν θα συμβεί;
Όλ’ αυτά τα ερωτήματα γεννιούνται αμέσως στο μυαλό μας, όταν σε κάποια στιγμή της ζωής μας, για τον λόγο που ο καθένας γνωρίζει, έρχεται για πρώτη φορά σ’ επαφή με το ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού κι εστιάσει με σοβαρότητα στο υπέρτατο μήνυμα της αγάπης του Θεού, που υπόσχεται αιώνια ζωή στην ουράνια Βασιλεία Του! Ευαγγελικές ρήσεις, όπως π.χ. ότι «επληρώθη ο καιρός και επλησίασε η βασιλεία του Θεού», (Μάρκ.1:15) θα είναι, -καθώς θα μελετάει την Αγία Γραφή,- από τις πρώτες που θα του δημιουργήσουν ενδιαφέρον αλλά ταυτόχρονα κι ερωτήματα, τα οποία όμως θα χρειαστεί ν’ απαντηθούν.
Σε αυτό αρέσκεται κι ο Θεός! Εις το να ερωτά ο άνθρωπος και ο Θεός να του απαντάει! Διότι ερευνώντας τις Γραφές, το βέβαιο είναι, ότι κι απαντήσεις θα παίρνουμε απ’ αυτές, με τρόπο ώστε και το μυστήριο του Χριστού να μας αποκαλύπτεται αλλά και στα της Βασιλείας του Θεού να διατρίβουμε!
Υπαρξιακές αναζητήσεις που δυσκολεύονται μέχρι τώρα να βρουν τον δρόμο τους, τις αποκαλύπτει το ευαγγέλιο. Αυτό, σε αντίθεση με την επιστήμη που παραδέχεται ότι αντιλαμβάνεται με τις αισθήσεις, ενεργοποιεί με θαυμαστό τρόπο, ένα μεγάλο κι ανεξερεύνητο μέρος του πνεύματός μας, δίνοντάς του έτσι την δυνατότητα να δημιουργήσει μια νέα βάση δεδομένων. Ασύμβατη ίσως εκ πρώτης όψεως με την λογική, συμβατή όμως με την πίστη.
Η πίστη, που είναι ένας μηχανισμός έρευνας με σκοπό την ελπίδα, χρησιμοποιείται από τις Γραφές αφενός, για να κατανοήσουμε τις προτεραιότητες των αναγκών μας αλλά και για να μας κάνει ν’ αναθεωρήσουμε εντελώς μέσα στην σκέψη μας, ότι απαίδευτες γνώσεις είχαμε για τα πράγματα του Θεού! Διότι, –κι αυτό είναι το συγκλονιστικό της όλης υπόθεσης,-αυτό που προκύπτει από την μελέτη του ευαγγελίου δημιουργεί εμπειρίες με τον Ιησού Χριστό, πράγμα που κάνει τους επιμελείς, μικρούς και μεγάλους, ικανούς ν’ αναπροσαρμόζουν την ζωή τους προς το συμφέρον, αφού αυτά που χαρίζει ο Θεός, είναι απείρως περισσότερα απ’ αυτά που ζητάει!
Ο «καιρός επληρώθη»
Ο «καιρός επληρώθη» λοιπόν, σημαίνει πως συμπληρώθηκε ο καιρός όπου ο Θεός θα φανέρωνε την σωτηρία Του.
Ο «καιρός», για τον οποίο γίνεται λόγος στο παρά πάνω εδάφιο, -όπως έχουμε διεξοδικά διαπιστώσει σε προηγούμενες ενότητες, – είναι η περίοδος της Παλαιάς οικονομίας του Θεού, που «τελειώνει» με τον θάνατο του Ιωάννου του βαπτιστού, του τελευταίου εκ των προφητών της Π. Διαθήκης, ο οποίος κηρύττοντας μετάνοια κι επιστροφή καθώς του είχε αποκαλυφθεί, ήθελε να προδιαθέσει τις καρδιές του λαού για να υποδεχθούν τον Ιησού Χριστό, ως τον μόνο εκφραστή του θελήματος του Θεού.
Για την περίοδο εκείνη, λέει ο απόστολος Παύλος, ότι ο Θεός, αν και «άφησε όλα τα έθνη να περπατούν στους δρόμους τους», ως ο κύριος πρωταγωνιστής της ανθρώπινης ιστορίας που είναι, «δεν άφησε ούτε τότε τον εαυτόν Του χωρίς μαρτυρία, αφού αγαθοποιούσε κι έδινε από τον ουρανό βροχές και καρποφόρες εποχές, γεμίζοντας με τροφή και ευφροσύνη τις καρδιές μας». (Πράξ.14:16,17)
Και καθώς ήταν πάντοτε μέσα στο σχέδιό Του η σωτηρία του ανθρώπου από τον θάνατο που τον οδήγησε η παράβαση και η ανυπακοή, ο Θεός, «παραβλέποντας τούς καιρούς τής άγνοιας, παραγγέλλει ΤΩΡΑ σε όλους τούς ανθρώπους, οπουδήποτε και αν είναι να μετανοούν», (Πράξ.17:30) κηρύττοντας σε σας, να επιστρέψετε απ’ τα μάταια στον ζωντανό Θεό, ο οποίος δημιούργησε τον ουρανό και τη γη και τη θάλασσα, και όλα όσα είναι μέσα σ’ αυτά» (Πράξ.14:15)
επειδή, προσδιόρισε ημέρα, κατά την οποία πρόκειται να κρίνει την οικουμένη με δικαιοσύνη, διαμέσου ενός άνδρα, που τον διόρισε, και έδωσε γι’ αυτό βεβαίωση σε όλους, ανασταίνοντάς τον από τους νεκρούς. (Πράξ.17:31)
«επλησίασε» η Βασιλεία του Θεού!
Για τον καθένα που βρίσκεται κοντά στο μήνυμα του ευαγγελίου και αφήνεται στο Πνεύμα Του Θεού να τον αναμορφώσει, (Ιωάν.3:6,27) γρήγορα καταλαβαίνει την σχέση της Βασιλείας των ουρανών με αυτό που λέει ο Ιησούς ότι «επλησίασε»!
Χρησιμοποιεί την λέξη «πλησιάζω» που σημαίνει «ζυγώνω», «είμαι κοντά σας», όπως επίσης και «ανάμεσά σας», για να δείξει στους ανθρώπους την παρουσία της Βασιλείας του Θεού στην πνευματική της μορφή, φανερώνοντας ταυτόχρονα την ανωτερότητά της από τις επίγειες βασιλείες, κάνοντας σημεία και τεράστια. Τα θαύματα δηλαδή και οι θεραπείες που έκανε ο ίδιος και οι μαθητές του, δεν ήταν παρά το μέσον και η ευκαιρία που δινόταν στον καθένα, να μην μένουν «κοντά» η «δίπλα» από την Βασιλεία αλλά να «εισέλθουν σ’ αυτήν», αναγνωρίζοντας στο πρόσωπό Του το έργο της σωτηρίας τους από τον Θεό κι εκείνον, ως απεσταλμένο Του, που με την σταυρική Του θυσία θα τους λύτρωνε!
Έτσι λοιπόν, μπορεί ο Ιησούς Χριστός να κήρυττε την Βασιλεία του Θεού και την παρουσία της «ανάμεσά τους» αλλά αυτοί που θα την «έβλεπαν», δεν θα ήταν υποχρεωτικά όσοι έγιναν αποδέκτες των ευεργεσιών Του αλλά εκείνοι «όπου στο εξής θα συγκεντρώνονταν στο όνομά Του», διότι όπως έλεγε ο ίδιος ως ο μόνος οικοδεσπότης της βασιλείας, «εκεί θα είμαι εγώ, ανάμεσά τους». (Ματθ.18:20)
ιδού, η βασιλεία του Θεού είναι εντός υμών
Οι Φαρισαίοι που δεν εννοούσαν να καταλάβουν τι σήμαιναν όλ’ αυτά , επεδίωκαν απαντήσεις από τον Ιησού που θα τους έκαναν να «δουν την βασιλεία του Θεού με τα μάτια τους». Έτσι αποκρινόμενος στην επίμονη στην ερώτησή τους «πότε έρχεται η βασιλεία του Θεού», αυτός είπε ότι, «δεν έρχεται η βασιλεία του Θεού ούτως ώστε να παρατηρείται….διότι ιδού, η βασιλεία του Θεού είναι εντός υμών»! (Λουκ.17:20)
Δεν θα μπορούσαν δηλαδή να την δουν αλλά θα μπορούσαν εάν ήθελαν να την ζήσουν, κάνοντας αντιληπτό τουλάχιστον σ’ εκείνους που Τον ακολουθούσαν, ότι «η Βασιλεία του Θεού μπορεί να εκδηλώνεται δυναμικά από τώρα στον καθένα μέσα του, με παρουσία πνευματική» και να διαρκέσει όσο χρειάζεται μέχρι να δούμε αυτή να πραγματώνεται στην ολότητά της, όταν θα έρθει και πάλι για δεύτερη φορά ο Ιησούς Χριστός, για να εγκαταστήσει την Βασιλεία του αρχικά επί της γης για χίλια χρόνια και στην συνέχεια στους ουρανούς για πάντα!
Έτσι λοιπόν λέμε ότι η Βασιλεία του Θεού φανερώνεται πρώτον, δια της πίστεως με το κήρυγμα του ευαγγελίου (Λουκ.4:43) και δεύτερον, με το Πνεύμα τής αγιοσύνης, δια του οποίου ο Ιησούς Χριστός «αποδείχθηκε Υιός τού Θεού με δύναμη» ανασταίνοντας αυτόν από τους νεκρούς, (Ρωμ.1:4) εγκαινιάζοντας έτσι μια νέα περίοδο, που σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού θα πραγματοποιείτο κατά την διάρκειά της, το νέο σώμα της εκκλησίας και μια άνευ προηγουμένου συγκέντρωση πιστών, οι οποίοι στο εξής θα «καλούνται με τ’ όνομα του Κυρίου» και θα προσέρχονταν από το ένα άκρο της γης έως του άλλου άκρου αυτής. (Ησα.62:12,Α΄Πετρ.2:9)
Ο χρόνος διάρκειάς της καθορίζεται και πάλι από τον Θεό. Έχει αρχή και τέλος! (Ματθ.24:14) Ονομάζεται περίοδος χάριτος και είναι η Νέα Διαθήκη,(Εβρ.8:13) που κάνει ο Θεός στους ανθρώπους και την οποία σφράγισε με το αίμα του αγαπητού Του υιού Ιησού Χριστού. Με αίμα Άγιο και πολυτιμότερο απ’ αυτό των θυσιών, που ήταν μέχρι τότε στην βάση του Νόμου και του τυπικού των τελετουργιών της Παλαιάς Διαθήκης και αφορούσε μόνο έναν λαό τους Ιουδαίους. (Εβρ.9:19-τελ.)
ουδείς γνωρίζει ειμή ο λαμβάνων!
Με όσα διατυπώσαμε σε προηγούμενες ενότητες η και από τα ποιο πάνω επίσης συμπεραίνουμε, ότι, μέχρι να συμβεί τα μάτια μας ν’ αντικρίσουν τον Χριστό καθώς είναι, η Βασιλεία των ουρανών έχει στάδια. Λαμβάνοντας σοβαρά υπ’οψη την διδασκαλία του ευαγγελίου στο σύνολό της καθώς και την εμπειρία των αποστόλων την ημέρα της Πεντηκοστής λέμε, πως από την εμφάνιση του Ιησού ανάμεσα στον κόσμο έως σήμερα, η Βασιλεία του Θεού είναι ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ παρούσα και δυναμικά εγκατεστημένη δια του Πνεύματος του Αγίου μέσα στον καθένα που την επιζητά και φανερώνεται έκδηλα από τα χαρίσματά Του και το φαινόμενο της γλωσσολαλιάς που Το συνοδεύει!
Είναι η ζωντανή παρουσία του Θεού, και μια εμπειρία, την οποία κανείς άλλος δεν καταλαβαίνει η γνωρίζει «ειμή ο λαμβάνων»!
Αυτός που «έλαβε» είναι ο αναγεννημένος άνθρωπος! Αυτός δηλαδή που πλέον επιθυμεί να υπακούει στο φρόνημα Του Πνεύματος και είναι σε θέση ν’ αναγνωρίζει τα οφέλη της Βασιλείας Του Θεού. Αυτός ο ίδιος είναι που με λαχτάρα την περιμένει να φανερωθεί στην ολότητά της, όταν θα φανερωθεί και ο Κύριος. Και ότι για τον υπόλοιπο κόσμο είναι μυστήριο και τον φοβίζει, για τον χριστιανό αυτόν, είναι η νέα αλήθεια που με ειρήνη και ασφάλεια τον περιβάλει, πράγμα που το οφείλει στην θαυμαστή, αναγεννησιακή και κατά χάρη επέμβαση Του Θεού στην ζωή του. (Ιωάν.3:8)
ΤΕΛΟΣ 9ου ΜΕΡΟΥΣ
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: «10. Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΠΑΡΟΥΣΑ ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ»