7. Ισραήλ & Π.Διαθήκη
7.Ο λαός Ισραήλ και η περίοδος της Παλαιάς Διαθήκης εντάχθηκαν στο σχέδιο του Θεού για την επιστροφή όλων των ανθρώπων στο θέλημά Του. Ο Ιησούς Χριστός τίθεται επικεφαλής……
Στην οικονομία της χάριτος που διανύουμε, μέσα στα σπλάχνα της εκκλησίας, σχηματίζεται ένα νέο σώμα από την ένωση των Ιουδαίων με τους Εθνικούς, όπου σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού η κεφαλή του είναι ο Ιησούς Χριστός.
Πραγματικά δεν θα μπορούσαμε να έχουμε την «εξαγορά μας» από την κατάρα του νόμου, ούτε θ’ απολαμβάναμε την «υιοθεσία» από τον Θεό δια της οποίας όχι μόνο δικαιωθήκαμε αλλά τώρα είμαστε και παιδιά Του, καθώς ούτε και το «Πνεύμα Του Υιού» που δεχτήκαμε στις καρδιές μας δια του οποίου φωνάζουμε Αββά ο Πατέρας δεν θα μπορούσαμε να έχουμε, εάν προηγουμένως δεν ερχόταν 1ον «το πλήρωμα του χρόνου» και 2ον «δεν εξαπόστελλε ο Θεός τον Υιό του», (Γαλ. 4) τον οποίον προκαθόρισε
«ως μέσον εξιλέωσης διαμέσου τής πίστης, με βάση το αίμα του, προς φανέρωση της δικαιοσύνης του, για την άφεση των αμαρτημάτων, που έγιναν στο παρελθόν, μέσα στη μακροθυμία τού Θεού, προς φανέρωση της δικαιοσύνης του στον παρόντα καιρό, για να είναι αυτός δίκαιος, και να ανακηρύσσει δίκαιον εκείνον που πιστεύει στον Ιησού». (Ρωμ.3:25-26)
Να σημειώσουμε πως οι Ιουδαίοι και οι εθνικοί δεν είχαν κανένα κοινό σημείο που να τους συνδέει μεταξύ τους, αφού η κάθε οντότητα, μέσω διαφόρων τελετουργικών και μιας ψευδεπίγραφης πίστης, διεκδικούσε για τον εαυτό της, αυτοδικαίωση, καθαρότητα και αγιοσύνη, χωρίς ωστόσο να εκπληρώνουν την δικαιοσύνη του Θεού αφού με τις πράξεις τους αποδείκνυαν πάντοτε το αντίθετο.
Για την ένωση τους στο νέο σώμα της εκκλησίας με κεφαλή τον Ιησού Χριστό όπως προείπαμε, απαιτήθηκε χρόνος, που όμως καλύφθηκε από την περίοδο της Παλαιάς Διαθήκης, στην διάρκεια της οποίας ο Θεός, προσπαθώντας να επιστρέψει τους ανθρώπους στο θείο θέλημά Του, εργάζεται με τους Ισραηλίτες, κάνοντας κατ’ αρχάς δια του λαού αυτού γνωστές τις παραβάσεις όλων των ανθρώπων, αφού σύμφωνα με την Αγία Γραφή «πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξας του Θεού». (Ρωμ.3:23)
Εξ αιτίας λοιπόν των παραβάσεων των ανθρώπων πρόσθεσε και τον νόμο, ( τον Μωσαϊκό) δια του οποίου « δίνεται σαφής γνώση της αμαρτίας». (Ρωμ.3:20)
Αφού λοιπόν δια του νόμου «συνέκλεισε τα πάντα κάτω από την αμαρτία», (Γαλ.3:22), έγινε η περίοδος εκείνη το όχημα, για να οδηγηθούμε δια του ατελούς του νόμου στον τέλειο Χριστό η για να το διατυπώσω όπως η Γραφή λέει, έγινε « ο παιδαγωγός μας στον Χριστό, για να ανακηρυχθούμε δίκαιοι διαμέσου τής πίστης». (Γαλ.3:24)
Η σχέση του Θεού με το Ισραήλ η οποία διήρκεσε σε όλη την περίοδο της Παλαιάς Διαθήκης, από του Αβραάμ έως του Ιωάννου του Βαπτιστού, και που συμβολικά αναφέρεται από το ευαγγέλιο ως η γυνή Του, έφερε στο φώς την εκκλησία του Χριστού που είναι η νύμφη Του. Αυτό έγινε έτσι, «λέει ο Θεός, ο οποίος κάνει όλα αυτά, για να εκζητήσουν τον Κύριο οι υπόλοιποι των ανθρώπων, και όλα τα έθνη, επάνω στα οποία καλείται το όνομά μου». (Πράξ.15:17)
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Σύμφωνα με τα όσα είπαμε, είναι σωστό, προκειμένου να έχουμε ολοκληρωμένη εικόνα των ενεργειών του Κυρίου για την σωτηρία όλου του κόσμου, να θυμόμαστε πάντοτε την διαρκή μέριμνα Του Θεού τόσο για τους εθνικούς όσο και για τους Ισραηλίτες, αφού οι πρώτοι δεν θα έφταναν στην σωτηρία χωρίς τους δεύτερους.
ΤΕΛΟΣ 7ου ΜΕΡΟΥΣ
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: «8.Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ»