Καιροί Αγνοίας

Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια περίπου από τότε που “βρεθήκαμε” ως χώρα στην δίνη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσις και οι χειρότεροι φόβοι μας δεν άργησαν να επαληθευθούν! Η ανεργία εξελίσσεται σ’ εφιάλτη κι ότι «καλό» υπήρχε γίνεται ανάμνηση! Κατεβάζουμε επίπεδο..! Αν όχι όλοι, -για να μην γίνομαι υπερβολικός,- όμως πάρα πολλοί…Η πτώση πλέον αγγίζει όλες σχεδόν τις κοινωνικές «τάξεις» παρεκτός του πλούτου…Οι έρημοι δρόμοι από τα κλειστά εμπορομάγαζα είναι πλέον θλιβερή ως εικόνα και το κακό που μας βρήκε δεν είπε τον τελευταίο του λόγο…Είναι η πεσμένη αξιοπρέπεια πολλών κι έντιμων ανθρώπων που με κάνουν να μιλάω έτσι και το κυριότερο, οι αυτοκτονίες όσων δεν άντεξαν τις συνέπειες της χρεωκοπίας τους…!

Στον καιρό που γράφονται αυτά, ΔΕΝ υπάρχει κάτι που να μπορεί ν’ αναστρέψει αυτή την κατάσταση, αφού το κράτος από το οποίο θα περίμενε κανείς κάποια βοήθεια και οι θεσμοί του στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν! Συνεργάτες καθώς είναι των δανειστών μας, εκτελούν χωρίς άλλες σκέψεις τ’ άνομα κελεύσματά τους…Για κληρονομιά βλέπω ν’ αφήνουμε τόσο στα παιδιά μας όσο και στα εγγόνια μας χρέη, υποθήκες κι ένα ξέφραγο αμπέλι αφού και με το μεταναστευτικό συμπεριλαμβανομένου από τώρα βάζουν βόμβες στα θεμέλια της χώρας μας και πότε αυτές θα εκραγούν δεν ξέρω…Προς το παρόν σαν λαός είμαστε φιμωμένοι, φοβισμένοι, βρισκόμαστε σε καταστολή, χωρίς δικαιώματα παρά μόνο υποχρεώσεις.

Η Ελλάδα του 12΄δεν είναι αυτή που ήξερα! Αυτή που βλέπω τώρα παρουσιάζεται ως μέρος αρχαίας τραγωδίας, ολίγο σουρεαλιστικό κι εφ’ όσον δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα το παζλ, ο Θεός γνωρίζει με τι θα μοιάζει μέχρι το τέλος της.

Στο μεταξύ, κατάφερε να κερδίσει ΚΑΙ τα πρωτεία του δακτυλοδεικτούμενου που κατείχαν αιώνες τώρα ΜΟΝΟ οι Εβραίοι….Αντί αυτών, έγινε η Ελλάδα παροιμία μεταξύ των λαών, αφού κάποιοι ανόητοι, γηγενείς κι αλλογενείς, της αποδίδουν καθημερινά με κοροϊδίες και περιφρονητικά σχόλια του κόσμου τις ευθύνες που δεν πιστεύω πως της ανήκουν…Εν πάση περιπτώσει, δεν διεκδικούμε εμείς το χειρότερο βραβείο από κάτι Γερμανούς, Άγγλους, Γάλους, Αμερικάνους και τόσους άλλους, οι οποίοι ιστορικά να το δει κανείς, έχουν ξεπεράσει προ πολλού τα δικά μας κατορθώματα!

Βεβαίως, γνωρίζουμε εκείνους που προκάλεσαν τα σημερινά θλιβερά γεγονότα με τι τεράστιες επιπτώσεις τους. Όσο και να προσπαθούν τώρα να τα διορθώσουν η απ’ ότι φαίνεται να τα κρύψουν, – όπως η κακή νοικοκυρά κρύβει την σκόνη κάτω από το χαλί,- δεν τα καταφέρνουν, πλην όμως κι εμείς οι πολλοί, ας μην βγάζουμε την ουρά μας απ’ έξω απ’ όλο αυτό…

Επέσαμεν πάντες ως το φύλλον

Η βρωμιά όπου και νάνε όταν παραμένει, γίνεται μπόχα κι ενίοτε την μυρίζει κανείς. Το ίδιο και η ΑΝΟΜΙΑ! Πάσα ανομία και αδικία είναι αμαρτία. Όταν συσσωρεύεται με τον ένα η τον άλλο τρόπο, αυτή φέρνει όχι μόνο οικονομική και κοινωνική κατάπτωση αλλά και ηθική και αξιών και αρχών και το βασικότερο, έβαλε σε δοκιμασία,- παρεκτός των ασεβών που αυτοί δεν έχουν τέτοια κωλύματα,- ποιο πολύ την πνευματική υγεία των δίκαιων ανθρώπων! Παρά λοιπόν τον διαχωρισμό που κάνω σε δίκαιους και ασεβείς, ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ όλων αυτών που προαναφέραμε προκάλεσαν την πτώση των πολλών που εντελώς ξαφνικά συνέβη. «..Επέσαμεν πάντες ως το φύλλον, και αι ανομίαι ημών αφήρπασαν ημάς ως ο άνεμος», επισημαίνει διαχρονικά ο προφήτης (Ησ.64:7) Το «πάντες» αφορά άπαντες κατά τον Ησαΐα, ακόμα κι αυτόν τον ίδιο, οι πράξεις και τα λόγια του οποίου όπως και όλων μας είναι στην κρίση του Θεού!

Ο ρόλος εκείνων που είναι στ’ αξιώματα και όσων έχουν δημόσιο λόγο

Α) Το πολιτικό προσωπικό όπως το λένε…

«Ο άρχων είναι του Θεού υπηρέτης εις σε προς το καλόν» λέει ο Λόγος του Θεού.. (Ρωμ.14:7) Ο άρχων εδώ είναι ο κυβερνήτης, που σύμφωνα με την εντολή θα πρέπει να κάνει ότι περνάει από το χέρι του για το καλό των πολιτών του! Εάν είναι έτσι, αναρωτιέμαι, πως στο καλό αυτή η χώρα μου θυμίζει ώρες-ώρες μπανανία, με τους πολιτικούς μας π.χ. να συμπεριφέρονται σαν να είναι φύλαρχοι. Στην αρχή τους βλέπεις, χαμογελαστούς, κοινωνικούς, έτοιμοι να σου υποσχεθούν τα πάντα κι ύστερα, όταν παίρνουν την εξουσία, γίνονται βλοσυροί και απρόσιτοι, όπως οι γαλαζοαίματοι παριστάνοντας τους βασιλιάδες. Αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων, βαρετοί, ανούσιοι, άβουλοι, άτολμοι, μέτριοι και ψεύτες! Οι μόνοι που δεν το ξέρουν είναι οι ίδιοι! Οι Αρχές προέρχονται από τον Κύριο που έχει Αγάπη, είναι Σοφός, Συνετός και Θεός τάξεως πλην όμως αυτοί που τις διαχειρίζονται, ποτέ δεν εκπλήρωσαν την αποστολή τους, διότι απουσίαζε από την καρδιά και το μυαλό τους όλα τα προαναφερόμενα! Δεν διαχειρίζεσαι την εξουσία καταδυναστεύοντας τους φτωχούς και τους μεροκαματιάρηδες… (Ματθ.20:25)

Β) Τα μέσα ενημέρωσης

Είναι κι εκείνοι που «ενημερώνουν» την κοινή γνώμη, την τέταρτη εξουσία όπως την λένε κάποιοι. Αυτοί διαθέτουν όλα τα μέσα για τον έλεγχο εκείνων πού νομοθετούν και κυβερνάνε, ώστε οι τελευταίοι να μην μεταλλάσσονται όπως οι Χαμαιλέοντες σε δυνάστες. Με εξαίρεση λιγοστούς ίσως, αντί ν’ αναδείξουν με καθαρή γραφή το όντος ξεχωριστό επάγγελμά τους σε λειτούργημα, ήταν εκείνοι που ως σύγχρονοι εφιάλτες «έδειξαν» τα μυστικά περάσματα σε τυχοδιώκτες πολιτικούς, για να μπουν και ν’ αλώσουν την «πόλη», δηλαδή, την ζωή και την ψυχή του καθενός. Η δημοσιογραφική δεοντολογία για την οποία κόπτονται, δεν τους ζητούσε να κάνουν περισσότερα, παρά να εξασκούν με συνέπεια την άσκηση ελέγχου στην νομοθετική και την εκτελεστική εξουσία και σε οποιαδήποτε εξουσία, -ότι μορφή και να έχει,-μέσα από κάποια στοιχειώδη αντικειμενική πληροφόρηση. Αντί γι αυτό, άφησαν τα περάσματα, τους δρόμους και τις πλατείες αφύλακτα, που ήταν η δουλειά τους να φυλάνε, για να συμμετάσχουν κι αυτοί στο πλιάτσικο της χώρας και του λαού.

Ο κατάλογος μ’ εκείνους που βαρύνονται για τα «παθήματά» μας, όσο στενάχωρο και να ακούγεται, αφορά όλη την κοινωνία και όχι μόνο τους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους! Τα δε παθήματα, -σημειώστε αυτό,- θα εξακολουθούν να είναι μπροστά μας και να μας ταλαιπωρούν για πάρα πολύ καιρό ακόμα, θυμίζοντας σ’ όλους ότι αυτό συμβαίνει επειδή «πάντες εξέκλιναν ομού εξηχρειώθησαν· δεν υπάρχει πράττων αγαθόν· δεν υπάρχει ουδέ εις». (Ψαλ.14:3)

Τους καιρούς της αγνοίας ο Θεός παραβλέπει

Η προσπάθεια που γίνεται από «ειδικούς» και άλλους, είναι να εκτοξευθούμε με κάποιο μαγικό ίσως τρόπο,- ανάπτυξη τον λένε,- από τον πάτο του πηγαδιού στον οποίο είμαστε τώρα προς τα πάνω…Δεν υπάρχει αντίρρηση σ’ αυτό, ούτε από μένα φυσικά που απ’ ότι φαίνεται κάπου κοντά χάνω κι εγώ την δουλειά μου! Δεν είναι όμως μόνο αυτό…Κοιτάξτε…Εάν ακολουθήσουμε τις ίδιες με το παρελθόν πρακτικές που σαν μέτρο είχαμε το ανάστημά μας και μόνο, φυσικά και δεν θα έχουμε διδαχθεί τίποτα! Τα προβλήματά μας θα παραμένουν, οι οικογενειακοί κι άλλοι δεσμοί θα διαλύονται, ο κοινωνικός ιστός θα χαλαρώσει μέχρι να γίνει χυλός και τα βάρη με τα οποία έχουμε φορτώσει την ψυχή μας, είτε θα μας αρρωστήσουν είτε θα μας οδηγήσουν στον θάνατο.

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΗΜΕΡΑ ΔΙΝΕΙ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ σ’ όλους μας αφού λέει, ότι «τους καιρούς της αγνοίας ο Θεός παραβλέπει». (Πράξ.17:3) Καιροί αγνοίας από κάθε άποψη…Ας το παραδεχτούμε…Τώρα όμως, καλό θα ήταν να προσανατολίσουμε τις καρδιές μας προς την σύνεση…Προσωπικά πιστεύω πως η σημερινή κρίση θα επιδράσει θετικά σ’ εκείνους που αγαπούν τον Θεό και είναι προσδιορισμένοι από τον ίδιο για την ουράνια βασιλεία Του. Ο Θεός που γνωρίζει το πραγματικό μας συμφέρον καλύτερα κι από μας τους ίδιους, είναι αυτός που δίνει και τις κατευθύνσεις που χρειαζόμαστε. Αν είναι έτσι, τότε ας μην απογοητευόμαστε….

Διότι, ναι! «Τους καιρούς της αγνοίας ο Θεός παραβλέπει», αυτό είναι αλήθεια! Αλλά «τώρα παραγγέλλει εις πάντας τους ανθρώπους πανταχού να μετανοώσι, διότι προσδιώρισεν ημέραν εν ή μέλλει να κρίνη την οικουμένην εν δικαιοσύνη, διά ανδρός τον οποίον διώρισε, και έδωκεν εις πάντας βεβαίωσιν περί τούτου, αναστήσας αυτόν εκ νεκρών». (Πράξ.17:3)