Βλέπετε μη σας πλανήση τις
Πλάνη λέμε γενικά, το να έχει κάποιος λανθασμένη αντίληψη η κρίση σχετικά με κάτι που είναι ορθό και αληθινό…Το να προσκολλάται κάποιος σε μια πλάνη, αυτό τον κάνει να εμποδίζεται από την αναζήτηση της αλήθειας ενώ τον οδηγεί σε συμπεριφορές που βλάπτουν τον εαυτό του κι ενδεχομένως και τους άλλους… Ένα είναι βέβαιο, ότι εξαιτίας της εσφαλμένης αντίληψής του για το σωστό η το λάθος, δημιουργεί αντιπαραθέσεις που διχάζουν! Το αντίδοτο στις κάθε είδους πλάνες είναι η έρευνα, διότι έτσι καλλιεργείται και η κριτική σκέψη, αυτό το πολύτιμο εργαλείο για την αναζήτηση αποδείξεων και την αμφισβήτηση αμφίβολων ισχυρισμών.
Στην εισαγωγή του ευαγγελίου του ο Λουκάς, επιβεβαιώνει την αναγκαιότητα στην διεξοδική αναζήτηση της αλήθειας για την ασφαλή συλλογή συμπερασμάτων…Λέει δηλαδή:
«Επειδή πολλοί επεχείρησαν να συντάξωσι διήγησιν….εφάνη και εις εμέ εύλογον, όστις διηρεύνησα πάντα εξ αρχής ακριβώς, να σοι γράψω κατά σειράν περί τούτων, κράτιστε Θεόφιλε, διά να γνωρίσης την βεβαιότητα των πραγμάτων, περί των οποίων κατηχήθης». Λουκ.1:1-4
Η αλήθεια δεν είναι μονολιθική, καθώς αυτή δεν προέρχεται από ένα άτομο όσο φωτισμένο και να είναι αλλά βρίσκεται στις μαρτυρίες, στους λόγους-αποκαλύψεις- και τις εμπειρίες των πολλών! Ο Λουκάς όπως είδαμε, έκανε την δική του έρευνα και συνέγραψε το δικό του ευαγγέλιο με βάσει τα στοιχεία που συνέλλεξε…Τα έργα όμως και οι ημέρες του Ιησού Χριστού περιγράφονται κι από άλλους τρεις ακόμα ευαγγελιστές, όπως επίσης και από τις επιστολές του Παύλου, του Πέτρου, του Ιάκωβου, του Ιούδα και του Ιωάννη που σημαίνει, πως ούτε ένα ούτε δύο αλλά είκοσι επτά βιβλία συνολικά, σχημάτισαν τον κανόνα της Κ.Δ., την γνησιότητα της οποίας δεν δύναται ν’ αμφισβητήσει κανείς!
Τι γίνεται όμως, αν βρεθούμε στην μέση ενός κυκεώνα αμφισβητήσεων και παρερμηνειών, καθώς τα πάντα –ιδιαίτερα σήμερα,- επιδέχονται “ερμηνεία” το ίδιο και ο Λόγος του Θεού; Κάποιοι απο κείνους που διδάσκουν δεν καταλαβαίνουν ότι “η ερμηνεία ΕΙΝΑΙ το μήνυμα” κι ερμηνεύουν τις Γραφές επαναδηλώνοντας το αρχικό κείμενο! Ο Ιησούς Χριστός έχοντας προβλέψει τι θα επακολουθούσε μετά την αναχώρησή Του, προέτρεψε τους μαθητές να προσέχουν λέγοντάς τους, «ΒΛΕΠΕΤΕ μη σας πλανήση τις..»! Ήταν πολύ σημαντικό για κείνους να παραμένουν σ’ ότι αυτός τους παρήγγειλε, μέχρι την ημέρα του ερχομού Του…Οτιδήποτε άλλο θα έβαζε τις ψυχές τους σε κίνδυνο! Τους έδωσε οδηγίες και Πνεύμα Άγιο, εξασφαλίζοντάς τους τον τρόπο με τον οποίον θ’ ανίχνευαν το θέλημα του Θεού το αγαθό, το ευάρεστον και τέλειο. ΑΝ προέτρεψε τους αποστόλους να προσέχουν (ποιο κάτω θα δούμε σε τι διλλήματα βρέθηκαν και αυτοί), το ίδιο δια μέσου αυτών προέτρεψε να προσέχουν και οι μαθητές που θα πίστευαν αργότερα στο κήρυγμά τους, όπως επίσης και «πάντας τους εις μακράν, όσους αν προσκαλούσε Κύριος ο Θεός..» (Πράξ.2:39)
Έτσι λοιπόν, έχοντας τα «καλύτερα και συνεχόμενα για την σωτηρία μας», ως δώρα της εν Χριστώ κληρονομιάς μας ΚΑΙ με τα πνευματικά αισθητήριά μας γυμνασμένα στο να μπορούν να επεξεργάζονται ότι βλέπουν, ακούν και διαβάζουν, ελέγχουμε διεξοδικά πρόσωπα και πράγματα που με τον ένα η τον άλλο τρόπο προσπάθησαν στο παρελθόν και το κάνουν και σήμερα, να παραπλανούν ακόμα και τους “εκλεκτούς”.
Οι πλάνες και η προέλευσή τους
Οι πλάνες θα προέρχονταν από ανθρώπους ασυνείδητους που θα δόλωναν τον λόγο του Θεού, με σκοπό το κέρδος και τ’ αξιώματα. (Ιουδ.1:11) Αυτοί θα μιλούσαν υπερήφανα και θα διέστρεφαν με τα λεγόμενά τους την ευθεία οδό των αγαθών. Θα επεδίωκαν τις πρωτοκαθεδρίες και την δυνατότητα να εγκαθιστούν θρησκείες με προσποίηση ταπεινοφροσύνης! (Α΄Κοριν.11:19,Λουκ.17:1)
Ήδη, πριν ακόμα την έλευση του Χριστού υπήρξαν εκείνοι, που δείτε το παράδοξο, δεν ήταν κάποιοι τυχαίοι αλλά η καθεστηκυία θρησκευτική τάξη της εποχής εκείνης, οι οποίοι «Έκαναν» πρώτον, «τον οίκο του Θεού οίκο εμπορίου και ληστών…» και δεύτερον, από «την αγνωσία τους σταύρωσαν τον Κύριο της δόξης», διότι επέλεξαν να ζουν στην πλάνη της υπόκρισης προτιμώντας το σκότος αντί το φως, το ψέμα από την αλήθεια και τον θάνατο που υπαγόρευε το γράμμα του νόμου από την ζωή που ήταν στο πνεύμα αυτού!
Το ίδιο η παρόμοια έκαναν και οι επίγονοί τους, όσοι δηλαδή κουβαλούσαν μέσα τους το ίδιο πνευματικό DNA μ΄ αυτούς, αφού κάποια πράγματα δεν αλλάζουν και κυρίως ούτε κάποιοι άνθρωποι, δυστυχώς…! Ο απόστολος Παύλος τους παρομοίασε με «λύκους βαρείς…»! Θα ήταν δηλαδή από κείνους που «θα ΕΙΣΕΡΧΟΝΤΑΝ στις εκκλησίες του Χριστού και ΔΕΝ ΘΑ ΛΥΠΟΎΝΤΑΝ ΤΑ ΠΟΙΜΝΙΑ ΤΟΥΣ»! Από πάντοτε αυτοί καταφέρονται εναντίον της υγιαίνουσας διδασκαλίας και ευαγγελιζόμενοι ένα ευαγγέλιο της «σύγχρονης σκέψης», της «ευημερίας» και των «κατ’ οικονομία αποκλίσεων», έφτασαν και στις ημέρες μας γαργαλίζοντας τις ακοές των αμαθών και αστήριχτων χριστιανών, κάνοντας ανεπανόρθωτη ζημιά στις ψυχές τους! “Οι ίδιοι δεν θέλουν να εισέλθουν στην βασιλεία των ουρανών αλλά και σ’ άλλους δεν το επιτρέπουν…!” Προχωρούν ακάθεκτοι προς την πλήρη «ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ» από τον Λόγο του Θεού που ήδη συντελείται και θα ολοκληρωθεί στην εποχή του αντίχριστου!
Ως πρόβατα ανάμεσα σε λύκους (Ματθ.10:16)
Τελειώνω το πρώτο μέρος αυτής της έρευνας λέγοντας πως το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη καλύπτεται από έθνη που έχουν δημοκρατίες, δεν σημαίνει ότι έχουν λύσει τα προβλήματά τους. Όταν οι θρησκευτικές ελευθερίες ακόμα και σ’ αυτές τις χώρες που αντιπροσωπεύουν τον τυπικό χριστιανικό κόσμο δεν είναι σεβαστές απ’ όλους, σκεφτείτε τότε, τι συμβαίνει σε μουσουλμανικές χώρες κ.αλ.…Σε κάθε περίπτωση, όλοι οι χριστιανοί που παίρνουν την απόφαση να ζήσουν δια της πίστεως, βρίσκονται εκτεθειμένοι «ως πρόβατα ανάμεσα σε λύκους»…Σ’ ένα κόσμο σύγχυσης κι αβεβαιότητας, οι ψυχές όλων θα είναι πάντοτε σε κίνδυνο, (Ψαλμ.119:109) αν αυτές δεν προσέχουν, δεν αγρυπνούν και δεν προσεύχονται, καθώς δεν είναι λίγοι εκείνοι που παρασύρονται «δελεαζόμενοι από βλαβερές και ανόητες επιθυμίες». (Α΄Τιμ.6:9)
Επιτρέψτε μου να πω με την ευκαιρία:
Όταν οι χριστιανοί παίρνουν μέρος σε πολιτικές-κομματικές- αντιπαραθέσεις τότε οι ψυχές τους είναι ακάλυπτες, βρίσκονται σε κίνδυνο.
Όταν οι χριστιανοί έχουν θρησκευτικές-δογματικές, εκκλησιαστικές-αντιπαλότητες τότε οι ψυχές τους είναι εκτεθειμένες, είναι σε κίνδυνο.
Όταν οι χριστιανοί ερωτοτροπούν με ξένες προς το ευαγγέλιο διδασκαλίες τότε βρίσκονται σε κίνδυνο.
Όταν οι χριστιανοί συναναστρέφονται με ανθρώπους που τρέχουν στο εκχύλισμα της αμαρτίας κινδυνεύουν ενώ γίνονται και η αιτία να βλασφημείται τ’ όνομα του Κυρίου. (Ρωμ.2:24)
Τέλος του 1ου μέρους
Μαστοράκος Γιάννης