Οι πλούσιοι και οι άλλοι

Είναι κοινά παραδεκτό πως στην σημερινή συγκυρία αβεβαιότητας, φτώχειας, εξαθλίωσης, ασθενειών, ταραχών, πολέμων, κρίσεων και καταστροφών κάθε είδους που αντιμετωπίζουμε δοκιμάζουν έως τέλους τις αντοχές μας…Συνθήκες που χαρακτηρίζονται από«ιδιαίτερες» έως και «πρωτόγνωρες» για τους περισσότερους ανθρώπους σ’ όλο τον κόσμο, οι οποίες καλό θα ήταν να μας βάλουν σε σκέψεις…!

Οι κροίσοι, οι αυλικοί τους και οι εγκληματικές πρακτικές τους

Τις τραγικές για όλους τους λαούς συνέπειες που βιώνουμε και τις ευθύνες εκείνων που τις προκαλούν, εύκολα μπορούμε ν’ αναζητήσουμε σε κείνους που κατέχουν το μεγαλύτερο ποσοστό παγκόσμιου πλούτου! Οι «αυλικοί τους», οι πολιτικοί δηλαδή και οι κυβερνήσεις που εκπροσωπούν έχουν την ευθύνη που τους αναλογεί σ’ ότι γίνεται, οι πλούσιοι όμως του κόσμου τούτου με τις δραστηριότητές τους μας ξεπερνάνε κατά πολύ…! Είναι αυτοί που με την δύναμη του χρήματος υπερκέρασαν στην εποχή που διανύουμε τους πάντες για να γίνουν οι κουμανταδόροι πίσω από τους εξουσιαστές. Δεν βάζουμε όλους τους φραγκάτους στον ίδιο ντορβά…Ωστόσο πληθαίνουν οι αποκαλύψεις στα ΜΜΕ που δείχνουν με τον ένα η τον άλλο τρόπο, την ανάμιξη των πλουσίων και ιδιαίτερα των Κροίσων σ΄ αυτό το έγκλημα που συντελείται από χρόνια κατά της ανθρωπότητας, οι οποίοι χωρίς προσχήματα πλέον και με δικαιώματα που τους δίνουν οι κυβερνήσεις της κάθε χώρας, προκαλούν αυτά που όλοι παγωμένοι και ανήμποροι από το ξαφνικό σοκ της κρίσης παρατηρούμε σήμερα ως απλοί θεατές!

Για την βρώμικη δουλειά έχουν αδίστακτους υπαλλήλους, οι οποίοι απροκάλυπτα αυτοαποκαλούνται «οικονομικοί δολοφόνοι».

Έτσι τουλάχιστον χαρακτήρισε κάποιος απ’ αυτούς τον ίδιο του τον εαυτό, σε μια εκ βαθέως εξομολόγησή του ενώπιον ενός κατάπληκτου ακροατηρίου! Αυτοί οι «μεγαλόσχημοι επενδυτές» που προέρχονται από χρηματοπιστωτικούς «οργανισμούς» τύπου Δ.Ν.Τ. και Goldman Sacs, επισυνάπτουν εις γνώση όλων των κυβερνώντων, μη εξυπηρετούμενες δανειακές συμβάσεις που χρεοκοπούν στην ουσία τους λαούς! Η συνέχεια γνωστή…Οι χώρες που έχουν «προβληματικές» οικονομίες όπως η Ελλάδα, μην έχοντας να πληρώσουν τον λογαριασμό, απομυζούν απ’ αυτές στο έπακρο τόσο ανθρώπινους πόρους όσο και κάθε εθνικό τους πλούτο.

μια κοινωνία προβληματική

Την νεοφιλελεύθερη, όπως ονόμασαν κοινωνία που μας έκαναν δώρο, είναι η χειρότερη, η ποιο άνιση και η πλέον ανελέητα «ανταγωνιστική» οικονομία που έχει φανερωθεί από καταβολής κόσμου λέω εγώ. Στ’ ασφυκτικά πλαίσια που δημιουργεί, αλλάζουν και αναθεωρούνται τα πάντα. Είναι μια νέα τάξη πραγμάτων σύμφωνα με την οποία θα πρέπει όλοι να δουλεύουν περισσότερο και να κερδίζουν λιγότερο γι’ ακόμα μεγαλύτερο πλουτισμό των ολίγων, οδηγώντας έτσι τους ανθρώπους στην φτώχεια, την απαξίωση των ηθών, την αναξιοπρέπεια και την εξαθλίωση..! Είναι η νέα πραγματικότητα την αποκατάσταση της οποίας θα δούμε ΜΟΝΟ με την εμφάνιση του Ιησού Χριστού…! Ο νέος παγκοσμιοποιημένος κόσμος, ανοχύρωτος πλέον από την άρση των τελωνειακών περιορισμών σε παντός είδους προϊόντα αλλά και από την ελεύθερη διακίνηση μαυρόασπρων κεφαλαίων, γίνεται έρμαιο στις ορέξεις των «επενδυτών» που θ’ αγοράζουν ότι θέλουν, στον χρόνο που θέλουν και στις τιμές που θα θέλουν, βάζοντας χέρι σε ότι κινείτε και δεν κινείτε, είτε πάνω στην δυστυχισμένη αυτή γη είτε κάτω απ’ αυτή. Ότι κάνουν το δείχνουν με αγένεια, με αδιαφορία και χωρίς καμιά συστολή. Γίνονται σκληροί, κρατούν τις καρδιές τους πωρωμένες, ζουν στα μαλακά, φτιάχνουν τα παλάτια τους στα υψηλότερα και καλύτερα μέρη της γης, περιφέρονται προστατευόμενοι ανά τον κόσμο επιδεικνύοντας με έπαρση τον παράνομο πλούτο τους, τις δοξασίες τους, τα νεοταξικά ήθη τους.

αυτοί οι άλλοι

Οι υπόλοιποι άνθρωποι, αυτοί οι άλλοι που μένουν στην απ’ έξω, είναι εκείνοι που πίνουν όλο το ποτήρι της απαξίωσης εξ αιτίας αυτών και άλλων συμπεριφορών εκ μέρους των πλουσίων. Πολλοί από αυτούς μην έχοντας πώς αλλιώς να ερμηνεύσουν την κατάστασή τους στρέφονται εναντίον του Θεού, παραγνωρίζοντας το γεγονός, από άγνοια συνήθως ότι ο Κύριος που έθεσε τον πλούσιο, έθεσε και τον φτωχό! ΔΕΝ το έκανε βέβαια για να ταλαιπωρούν οι μεν τους δε αλλά για να δοκιμάζει αμφοτέρων τις καρδιές τους από την θέση που βρίσκεται ο καθένας! Αυτή είναι η γνώμη μου…Ο Κύριος είναι κατηγορηματικός όταν λέει: «Επειδή, δεν θα λείψει φτωχός μέσα από τη γη· γι’ αυτό, Εγώ σε προστάζω, τα εξής: Θα ανοίγεις οπωσδήποτε το χέρι σου προς τον αδελφό σου, προς τον φτωχό σου, και προς τον ενδεή σου, στη γη σου. Έτσι θα σε ευλογεί ο Κύριος ο Θεός σου σε όλα τα έργα σου, και σε όλες τις επιχειρήσεις σου». (Δευτ.15:10)

Βλέπουμε δηλαδή πως ο Θεός δεν απορρίπτει τους πλούσιους αλλά πάλι δεν τους λέει, αφού φτωχύνετε τους ανθρώπους μετά δείξτε τους και λίγο κοινωνικό πρόσωπο…Αυτό το έκαναν τα κομουνιστικά καθεστώτα. Πρώτα έκαναν τους πάντες προλετάριους, εκτός από τους ίδιους και τους αυλικούς τους, την νομενκλατούρα δηλαδή, και μετά τους παρείχαν δουλειά με μικρό μεροκάματο έτσι για να την περνάνε, φτηνό σπίτι έτσι για να μένουν κάπου, δωρεάν υγεία με χαμηλές υπηρεσίες κι άλλα τέτοια…Παρόμοια περίπου με ότι συνέβαινε στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλόκ,- πλην ολίγων εξαιρέσεων,-το ίδιο συμβαίνει σήμερα στον καπιταλιστικό κόσμο και σε πολλά κράτη ακόμα χειρότερα…Στο νέο σύστημα μάλιστα που ετοιμάζουν πολύ φοβάμαι πως ότι «λίγο» απέμεινε, αυτοί θα το κάνουν «τίποτα»! Έτσι λοιπόν για όσο υπάρχει χρόνος, τους καλεί να μετανοήσουν και να χρησιμοποιήσουν τα αγαθά τους για το καλό. Λέει λοιπόν ο Παύλος προς τον Τιμόθεο:
«Εις τους πλουσίους εν τω παρόντι αιώνι παράγγελλε να μη υψηλοφρονώσιν, μηδέ να ελπίζωσιν επί την αδηλότητα του πλούτου, αλλ’ επί τον Θεόν τον ζώντα… να είναι πλούσιοι εις καλά έργα, να είναι έτοιμοι να μεταδίδωσι, κοινωνικοί.» (Α΄Τιμ.6:17-19)

Και μιας και μιλάμε από τις Γραφές να πούμε πως:

αυτό που διδάσκουν και ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ είναι ότι:

Πρώτον: Οι Κροίσοι αυτού του μάταιου και απατηλού κόσμου, έχουν «επίγνωση του ποιο είναι το καλό για να μην αμαρτάνουν» μας λέει ο Ιάκωβος. (Ιάκ.4:13-17) ΌΛΟΙ οι άνθρωποι, πλούσιοι και φτωχοί, έχουν μια έμφυτη γνώση του καλού και του κακού, δεδομένου ότι ο Θεός έχει τοποθετήσει τον ηθικό νόμο μέσα στις καρδιές μας. Ωστόσο, η επίγνωση του καλού δεν σημαίνει απαραίτητα ότι οι άνθρωποι ζουν σύμφωνα με αυτό. Ο πλούτος μπορεί να γίνει παγίδα, κάνοντάς μας να ξεχνάμε τον Θεό, «διότι ρίζα πάντων των κακών είναι η φιλαργυρία.» (Α’ Τιμ.6:10)

Δεύτερον: Ο Ιησούς Χριστός δίδαξε ότι ο πλούτος μπορεί να είναι ένα πνευματικό εμπόδιο.
«Αληθώς σας λέγω ότι δυσκόλως θέλει εισέλθει πλούσιος εις την Βασιλείαν των ουρανών. Και πάλιν σας λέγω, ευκολώτερον είναι να περάση κάμηλος δια τρυπήματος βελόνης, παρά πλούσιος να εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού.» (Ματθ.19:23-24) Κακός ο πλούτος από μόνος του δεν είναι αλλά η προσκόλληση σε αυτόν οδηγεί μακριά από το καλό.

Τρίτον: Η Γραφή διδάσκει ότι όσοι έχουν πλούτο έχουν μεγαλύτερη ευθύνη να πράξουν το καλό.
«Εις όντινα εδόθη πολύ, πολύ θέλει ζητηθή παρ’ αυτού· και εις όντινα ενεπιστεύθη πολύ, περισσότερον θέλουσι ζητήσει παρ’ αυτού.» (Λουκ.12:48)
Οι πλούσιοι έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν τα αγαθά τους για να βοηθήσουν τους άλλους και να υπηρετήσουν τον Θεό. Αν όμως δεν το κάνουν, θα κριθούν αυστηρά.

Συμπέρασμα:

Ο πλούτος φέρνει υπερηφάνεια, μας κάνει φίλαυτους, εμπιστευόμαστε αυτόν και όχι τον Θεό και παρά την επίγνωση του καλού συρόμαστε πίσω από την αδηλότητά του επιλέγοντας ν’ αμαρτάνουμε: