Ο Πρωτότοκος εκ των νεκρών
Ρώτησα κάποτε μια κυρία, που συχνά έλεγε τη φράση «έλα Χριστέ μου», αν πραγματικά πίστευε ότι ο Χριστός θα ξαναρχόταν. Η απάντησή της, ένα μεγάλο «όχι βέβαια», με απογοήτευσε. Όχι επειδή δεν άνοιξε συζήτηση, αλλά επειδή συνειδητοποίησα για άλλη μια φορά ότι πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν τι πραγματικά λέει η Αγία Γραφή.
Η Πίστη και η Γνώση της Αγίας Γραφής
Αν δεν μελετούμε την Αγία Γραφή (Καινή & Παλαιά Διαθήκη), δεν μπορούμε να κατανοήσουμε το «μυστήριο του Χριστού». Αν δεν συνδεόμαστε με τη «μακαρία ελπίδα» της αποκάλυψής Του, τότε είμαστε στο σκοτάδι. Δεν αρκεί να έχουμε την Αγία Γραφή, πρέπει να γνωρίζουμε τι περιέχει. Αν τη γνωρίζαμε, θα επιδιώκαμε την αναγέννηση, τη μετάνοια, το βάπτισμα στο νερό και στο Άγιο Πνεύμα, τη διδασκαλία των αποστόλων, την κοινωνία μεταξύ των χριστιανών, τη θεία ευχαριστία και την προσευχή.
Η Βεβαιότητα της Ανάστασης
Διαπιστώνω καθημερινά ότι η γνώση μας περί Χριστού είναι ελλιπής και συχνά στερείται σεβασμού προς Εκείνον που σταυρώθηκε για τις αμαρτίες μας και αναστήθηκε για τη δικαίωσή μας. Ο σταυρικός Του θάνατος είναι ιστορικά αποδεδειγμένος, αλλά τι γίνεται με την ανάστασή Του; Πόσο βέβαιοι είμαστε ότι ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς; Ο καθένας πρέπει να αποκτήσει προσωπική μαρτυρία της ανάστασης, που επιβεβαιώνεται καθημερινά από το Άγιο Πνεύμα.
Η Ανάσταση ως Ορόσημο της Σωτηρίας
Ο θάνατος είναι κοινός για όλους τους ανθρώπους, το ίδιο και για τον Ιησού, ο οποίος όμως δεν τον απέφυγε, γιατί διαφορετικά το σχέδιο της σωτηρίας θα έμενε ανολοκλήρωτο. Η ανάστασή Του ήταν μοναδική, αφού με αυτήν εγκαινιάστηκε η νέα ανθρωπότητα. Έγινε ο πρώτος αναστημένος, ο πρωτοτόκος εκ των νεκρών. (Κολ. 1:18, Α’ Κορ. 15:20, Αποκ. 1:5)
Παρότι και πριν και μετά τον Χριστό υπήρξαν περιπτώσεις ανάστασης ανθρώπων, η δική Του ξεχωρίζει, γιατί αποτελεί τη βάση της σωτηρίας. Όπως αναφέρει η Γραφή: «Αν ομολογήσεις με το στόμα σου ότι ο Ιησούς είναι Κύριος και πιστέψεις με την καρδιά σου ότι ο Θεός Τον ανέστησε από τους νεκρούς, θα σωθείς.» (Ρωμ. 10:9). Χωρίς την πίστη στην ανάστασή Του, η ελπίδα για τη Δευτέρα Παρουσία δεν έχει θεμέλιο.
Οι Προσπάθειες Αμφισβήτησης της Ανάστασης
Μετά την ανάστασή Του, πολλοί επιχείρησαν να υποβαθμίσουν το γεγονός. Οι αρχιερείς διέδωσαν ότι το σώμα Του κλάπηκε, παρά το ότι ο τάφος φυλασσόταν από στρατιώτες. (Ματθ. 28:15) Αυτή η απιστία είχε σοβαρές συνέπειες, αλλά η πόρτα της σωτηρίας παραμένει ανοιχτή για όσους επιστρέψουν στον Κύριο. «Θα επιβλέψουν εις εκείνον τον οποίον εξεκέντησαν.» (Ιωάν. 19:37)
Η Πίστη και η Αναμονή της Δευτέρας Παρουσίας
Αλλά τι γίνεται με τους χριστιανούς; Πολλοί παραπαίουν ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα, χωρίς βεβαιότητα για την ανάσταση και την επιστροφή του Χριστού. Μήπως χάνουν τη σωτηρία τους, όπως κι εκείνοι που απορρίπτουν την αλήθεια; «Διότι δεν εδέχθησαν την αγάπην της αληθείας διά να σωθώσι.» (Β’ Θεσ. 2:10)
Η πίστη στην ανάσταση δεν είναι θεωρητική. Είναι ζωντανή εμπειρία που μας οδηγεί σε αναγέννηση, μετάνοια και προσμονή της έλευσης του Κυρίου. Μόνο όταν η ανάσταση γίνει προσωπική αποκάλυψη, η ζωή μας θα γεμίσει με τη δύναμη του Χριστού και τη βεβαιότητα της αιώνιας σωτηρίας.
Συμπέρασμα: Η Ζωντανή Πίστη
Η πίστη στην ανάσταση του Χριστού δεν είναι απλώς μια δογματική πεποίθηση, αλλά η βάση της σωτηρίας μας και της χριστιανικής ζωής. Χωρίς αυτήν, η ελπίδα μας είναι μάταιη και η προσμονή της Δευτέρας Παρουσίας κενή. Ο κάθε χριστιανός καλείται όχι μόνο να γνωρίζει, αλλά και να ζει την ανάσταση, επιδιώκοντας καθημερινά μια ζωντανή σχέση με τον Χριστό, μέσω της προσευχής, της μελέτης της Γραφής και της κοινωνίας με τους αδελφούς εν Χριστώ.
Γιάννης Μαστοράκος