Ζητείτε και δεν λαμβάνετε..

Κάθε φορά που διαβάζω το τέταρτο κεφάλαιο από την επιστολή του αποστόλου Ιακώβου, μου προκαλεί εντύπωση η απλότητα του λόγου που χρησιμοποιεί, με τον οποίον δείχνει και στον ποιο ανυποψίαστο ορθά και με τρόπο περιεκτικό, το τι συμβαίνει στον άνθρωπο κι από τι συναισθήματα κατακλύζεται, όταν ΔΕΝ ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ. Λέει δηλαδή:

1 Πόθεν προέρχονται πόλεμοι(συγκρούσεις) και μάχαι(διαμάχες) μεταξύ σας; ουχί εντεύθεν, εκ των ηδονών(παθών) σας, αίτινες στρατεύονται(μάχονται) εντός των μελών σας;

2 Επιθυμείτε (κάτι) και ΔΕΝ το έχετε·για να το αποκτήσετε φονεύετε και φθονείτε,(μισείτε) κι όμως, ΔΕΝ δύνασθε να το επιτύχητε· μάχεσθε (αγωνίζεστε) και πολεμείτε· αλλά ΔΕΝ έχετε,(δεν αποκτάτε αυτό που επιδιώκετε) επειδή ΔΕΝ ζητείτε·(ενν.από τον Θεό)

3 ζητείτε και δεν λαμβάνετε, διότι κακώς ζητείτε,(με κακό σκοπό) διά να δαπανήσητε εις τας ηδονάς σας. (για να κατασπαταλήσετε στην ικανοποίηση των παθών σας) (Ιακ.4:1-3)

 Οι δύο δρόμοι: Ο ένας είναι ο πλατύς κι εύκολος

Εξ όσων διαβάζουμε, συνάγουμε το συμπέρασμα, πως δυο δρόμους έχουμε να περπατήσουμε εμείς οι άνθρωποι για να ΠΑΡΟΥΜΕ αυτό που επιδιώκουμε, ότι κι αν είναι αυτό…. Και οι δύο έχουν άμεση σχέση με τους σκοπούς μας, το συμφέρον μας,-οικονομικό η άλλο- και την αντίληψη που έχουμε για το τι είναι ηθικό, σωστό και αλήθεια!

Ο ένας είναι ο γνωστός και φαρδύς δρόμος, που παίρνουν οι περισσότεροι! Ο δρόμος αυτός, με τα «μέσα» που διαθέτει,-θεωρίες, φιλοσοφίες, ευκαιρίες κ.αλ.- αναδεικνύει ταλέντα, ταπεραμέντα, ικανότητες κι ότι άλλο θέλετε, με την μόνη διαφορά, ότι του δείχνει προς μια και μόνο κατεύθυνση! Αυτή πάλι, επειδή του υπαγορεύει συνεχώς να στηρίζεται αποκλειστικά στις δικές του γνώσεις και δυνάμεις για να τα καταφέρει, τον κάνει δυστυχώς περισσότερο πονηρό, υπερήφανο και αλαζόνα και λιγότερο σοφό, δίκαιο και αληθινό! Τα ποιο παλιά χρόνια δεν ήταν έτσι..Οι άνθρωποι, αραιά και που κάνανε και τον σταυρό Τους. Μακρόπνοα σχέδια δεν έκαναν, αφού με κάποιο τρόπο ήξεραν, ότι όχι μόνο το μέλλον αλλά ούτε το παρόν δεν τους ανήκε. (Ιακ.4:13-17) Τέλος πάντων, τώρα τι γίνεται και μάλιστα, τι συμβαίνει, όταν κάποιος δεν πετυχαίνει τον σκοπό του; Ο απόστολος λέει, πως τότε, πάνε περίπατο όλα όσα προηγουμένως αναφέραμε,(σοφία, γνώσεις, ικανότητες, αυτοπεποίθηση) και την θέση τους παίρνουν πονηροί διαλογισμοί και πάθη, (ζήλιες, θυμός κ.αλ.,) με συνέπεια να προκαλούνται φθόνοι, έριδες, φιλονικίες και φόνοι ακόμα, μιας κι η έκπτωτη φύση του ανθρώπου δεν είναι εύκολα διαχειρίσημη! Καταλήγοντας εξηγεί, ότι για τους χριστιανούς είναι ξένα όλ’ αυτά και πως το μυστικό της επιτυχίας κρύβεται στον Θεό!

Ο άλλος δρόμος: Ο στενός και τεθλιμμένος

Ο άλλος ο δρόμος είναι ο στενός και τεθλιμμένος του ευαγγελίου. Σ’ αυτόν, αν τον περπατήσει κάποιος, αγνοεί η μάλλον δεν θέλει να ξέρει, το πώς επιτυγχάνουν οι άνθρωποι τους σκοπούς τους, επειδή, σύμφωνα και με την διαπίστωση που κάνει ο Λόγος του Θεού, ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΕΙΤΑΙ ΕΝ ΤΩ ΠΟΝΗΡΩ! (Α΄Ιωαν.5:19) Με αυτόν τον κόσμο δεν θέλει να έχει καμία σχέση η συμμετοχή σ’ ότι κάνει…Είναι αυτό που λένε για κάποιον, που διαφοροποιείται από τους άλλους, ότι «αυτός τράβηξε τον δικό του δρόμο..» Ότι αγαθά αποκτά, είτε υλικά είτε πνευματικά, ΠΡΩΤΟΝ, τα ζητάει από τον Θεό με τον οποίον διατηρεί μια ασίγαστη σχέση και ΔΕΥΤΕΡΟΝ πολύ σημαντικό, ΔΕΝ τα κατασπαταλά για να ικανοποιήσει τα πάθη του αλλά για να υπηρετήσει τον Κύριο! Εάν έχει χρήματα, αν έχει σημαίνουσα θέση στην κοινωνία κ.τ.λ., τότε ελεεί… Αν πάλι ζήτησε και του δόθηκαν πνευματικά χαρίσματα, τότε μόνιμο μέλημά του είναι η οικοδομή της εκκλησίας και των αδελφών του, για να δοξάζεται μ’ ότι έχει ο Θεός που του τα έδωσε!

Ζητείτε και δεν λαμβάνετε, διότι κακώς ζητείτε

Στο ερώτημα, αν μπορούμε να λάβουμε από τον Θεό ότι του ζητήσουμε, η απάντηση είναι ΝΑΙ αλλά υπ’ όρους…Με αυτό θέλω να πω, ότι πρέπει προηγουμένως να ρίξουμε μια σοβαρή ματιά στις προθέσεις μας, να διορθώσουμε τα κίνητρά μας και ν’ ανακατανέμουμε τις προτεραιότητές μας, προσαρμόζοντας αυτές στο αγαθό, ευάρεστο και τέλειο θέλημα του Θεού.(Ρωμ.12:2) ΔΕΝ είναι τόσο δύσκολο όσο ακούγεται, πλην όμως, για ν’ αποκτήσουμε μια αγαπητική σχέση με τον Κύριο που να δίνει και αποτέλεσμα, πιστεύω, πως η θέση της ΤΑΠΕΙΝΩΣΗΣ, θα ήταν χρήσιμη για αρχή! Να ξέρετε πάντοτε, πως εμείς οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη να πλησιάσουμε τον Θεό κι όχι ο Θεός εμάς!Το άλλο που πρέπει ΑΜΕΣΩΣ να κάνουμε, ΕΊΝΑΙ Ν’ ΑΠΟΒΆΛΟΥΜΕ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ ΤΗΝ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. Δεν γίνεται με το ένα πόδι να είσαι στον Χριστό και με το άλλο στον κόσμο.. Ματαιοπονούμε έτσι…Αυτός που ερευνά νεφρούς και καρδίες δεν γνωρίζει τι επιδιώκεις, όταν του ζητάς το ένα η το άλλο; Όποιος είναι φίλος με τον κόσμο, με το πνεύμα του εννοώ, γίνεται εχθρός του Θεού. Στην σχέση μας μαζί Του δεν χωρούν φιλοδοξίες, εγωισμοί, υπερηφάνειες, κακίες, πάθη κ.τ.λ., αλλά οφείλουμε να υψώνουμε χέρια καθαρά προς ΑΥΤΟΝ, «ο οποίος ΕΙΝΑΙ και γίνεται ΜΙΣΘΑΠΟΔΟΤΗΣ,» όταν τον ζητάμε μ’ όλη μας την καρδιά! (Ψαλ.24:3-6, Εβρ.11:6)

Ο Ιησούς Χριστός: Ο ΜΟΝΟΣ ΜΕΣΙΤΗΣ μεταξύ του Θεού και των ανθρώπων

Αυτά τα πράγματα ασφαλώς και δεν τα ξέρουμε από την κοιλιά της μάνας μας και πιθανόν να μην τα έχουμε διδαχτεί ποτέ, όμως, όταν τέτοια λόγια έρχονται στ’ αυτιά μας, τι μας εμποδίζει από το να τα βάλουμε στην καθημερινότητά μας; Μόνο που πρώτα, πρέπει να τα μαθητεύσουμε δια του ευαγγελίου. Αυτό θα σου δείξει τον τρόπο να ειρηνεύσεις με τον Θεό κι αυτό θα σε κάνει πάλι να ζεις με ασφάλεια το παρόν και να γνωρίζεις με σιγουριά το μέλλον…Αν μένεις σ’ ότι σου δείχνει το ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού και πλησιάσεις τον Θεό με σεβασμό κι ευλάβεια, ΤΟΤΕ κι ο Θεός θα πλησιάσει εσένα με γνώση κι αλήθεια…ΤΟΤΕ, ότι κι αν ΖΗΤΑΣ στ’ όνομα του Ιησού Χριστού, του ΜΟΝΟΥ ΜΕΣΙΤΟΥ μεταξύ Θεού και ανθρώπων θα ΛΑΜΒΑΝΕΙΣ!  

Γιάννης Μαστοράκος