Ο Κύριος ενεργεί το ίδιο, χθες, σήμερα και εις τους αιώνες

Το εδάφιο που εξετάζουμε βρίσκεται στην προς Εβραίους επιστολή Κεφ.13:8 και λέει αυτολεξεί πως «Ο Ιησούς Χριστός είναι ο αυτός χθές και σήμερον και εις τους αιώνας».

Η φράση αυτή αναφέρεται στην αμετάβλητη φύση του Ιησού Χριστού τονίζοντας ότι η ουσία, ο χαρακτήρας και οι ιδιότητές Του παραμένουν σταθερά στον χρόνο. Είναι δηλαδή αμετάβλητος και διαχρονικός. Ότι ήταν στο παρελθόν, είναι και στο παρόν και θα συνεχίσει να είναι και στο μέλλον. Αυτό παρέχει μια αίσθηση ασφάλειας και εμπιστοσύνης στους πιστούς, γιατί δείχνει οτι μπορούν να βασιστούν στον Χριστό, ανεξάρτητα από τις αλλαγές στον κόσμο γύρω τους!

Είναι αμετάβλητος όμως ενεργεί το ίδιο; Παραδείγματα υπάρχουν πολλά, για να μας βεβαιώσουν κάτι τέτοιο πλην όμως, θα προσπαθήσω απο ένα και μόνο παράδειγμα με αφορμή την Λευιτική Ιερωσύνη στην Π.Δ., να δειξω από την έγκυρη Αγία Γραφή μια αλήθεια που πραγματικά σοκάρει…

Ο Λευΐ υπήρξε ο τρίτος γιός του Ιακώβ από την Λεία την γυναίκα του, (Γεν.29:34) και ο Πατριάρχης μιας εκ των δώδεκα φυλών του Ισραήλ που έφερνε τ’ όνομά του. (Έξ.6:25)  Έζησε 137 χρόνια και από τους απογόνους του προήλθαν ο Ααρών και ο Μωυσής.

Την περίοδο λοιπόν που ο Θεός έδωσε εντολή στους Ααρών και Μωυσή να βγάλουν τους Ισραηλίτες από την Αίγυπτο «κατά τάγματα», σε διάταξη δηλ. στρατεύματος, (Έξ.6:16-27)  ο Μωυσής αναγνώρισε στους απόγονους του Λευΐ το δικαίωμα να εργάζονται για τον Κύριο, (Λευιτική ιεροσύνη) αφού έκρινε πως ήταν οι πλέον αποφασισμένοι κι αφοσιωμένοι στο να υπηρετούν το θέλημα του Θεού. (Έξ.32:29)

Μέχρι εδώ θα πει κάποιος όλα καλά!! ΑΛΛΑ…Ποιοι ήταν όμως στην πραγματικότητα οι Λευίτες και πως έφτασαν στο σημείο να υπηρετούν τον Κύριο στον Ναό του Θεού;

Διότι στην περίπτωσή τους ίσχυσε αυτό που λένε ότι «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», αφού κέρδισαν στο να ιερατεύουν μεταξύ των άλλων φυλών βουτώντας τα χέρια τους στο αίμα γιών, αδελφών και φίλων τους! (Αρ.16:8, Ιεζ.44:10, Μαλ.2:8 κ.αλ.) Ενέργειες που ανεξάρτητα από το ποιον η τι υπηρετούσαν, για τον σύγχρονο άνθρωπο φαντάζουν από αντιφατικές έως ακατανόητες, αν βέβαια τις κρίνουμε με σημερινούς όρους.

Τα «κατορθώματα» του Λευΐ και η «ευλογία» του Ιακώβ του πατέρα του

Αλλά και ο προπάτοράς τους ο Λευΐ είχε για διαφορετικούς λόγους ανάλογη προϊστορία, καθώς αυτός μαζί με τον δευτερότοκο αδελφό του τον Συμεών σκότωσαν με δόλο «παν αρσενικό» από την πόλη Συχέμ των Ευαίων, στα περίχωρα της οποίας προσωρινά είχαν εγκατασταθεί, με την δικαιολογία ότι ένας άρχοντας εξ αυτών ατίμασε την αδελφή τους Δείνα βιάζοντάς την…(34:1-31) Δεν φαίνεται να υπάρχει αντιστοίχηση στα εγκλήματα που διέπραξαν σ’ όλους εκείνους που σκότωσαν, λήστεψαν κι άρπαξαν τις γυναίκες τους, τα παιδιά τους και τα πλούτη τους, έναντι εκείνου που ατίμασε την αδελφής τους, γι’ αυτό και ο Ιακώβ τους αποδοκιμάζει χαρακτηρίζοντάς τους «βίαιους» «βάναυσους», «ανέντιμους», «όργανα του κακού», «εγκληματίες» και περίπου τους «καταριέται» όταν λέει: «Θέλω διαμοιράσει αυτούς εις τον Ιακώβ, και θέλω διασκορπίσει αυτούς εις τον Ισραήλ». (Γεν.49:5-7)

ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΤΑ ΕΙΠΕ Ο ΙΑΚΩΒ! Κατά την απαρίθμηση του λαού Ισραήλ από τον Μωυσή στην έρημο Σινά οι Λευίτες δεν συμπεριελήφθησαν μεταξύ των «εκλεκτών της συναγωγής, των αρχόντων των φυλών των πατέρων αυτών και των αρχηγών των χιλιάδων του Ισραήλ», αλλά τους δόθηκε από τον Κύριο (το παράδοξο, και κρατήστετο αυτό), η αποκλειστική επιστασία και φροντίδα της «Σκηνής του Μαρτυρίου», αφού πρώτα οι ίδιοι θ’ αφιερώνονταν και θα «καθαρίζονταν» κατά το διατεταγμένο. (Αρ.1:47-54, 8:5-22, 4:34-39)

Κατ’ εντολή δηλαδή του Κυρίου, Στην μοιρασιά της γης Χαναάν που κατέλαβαν οι Ισραηλίτες, η φυλή Λευΐ δεν θα είχε «κληρονομία και μερίδα», διότι όπως είπε, «εγώ είμαι η μερίς σου και η κληρονομία σου εν μέσω των υιών Ισραήλ». (Αρ.18:20)

Συμπέρασμα: Ένα πραγματικά παράδοξο που ΣΟΚΑΡΕΙ

Ο Κύριος παίρνει τους ανθρώπους αυτούς που τα χέρια τους είναι βουτηγμένα στο αίμα από το καιρό του προπάππου τους, και τους βάζει σε υπηρεσία και μάλιστα τέτοια που να στέκουν μεταξύ του ιδίου και του λαού! Δεν τους τιμωρεί αλλά τους δίνει την ευκαιρία να εξιλεωθούν για τις αποτρόπαιες πράξεις τους τοποθετώντας τους στην άμεση παρουσία Του, κάτω από την επίβλεψή Του και φέρνοντας τα φορτία Του. Μέχρι τότε ο Θεός εξαντλούσε την οργή Του στους πρωτότοκους γιούς των οικογενειών των φυλών του Ισραήλ, όπως έκανε και με τους πρωτότοκους των Αιγυπτίων όταν αμάρτησαν ενώπιόν Του, και τώρα, με αφορμή την ιεροσύνη των Λευιτών που ο ίδιος καθιερώνει αυτό αλλάζει, καθώς αυτοί που θα Τον υπηρετούσαν εκ του πλησίον, (εξιλεωμένοι πλέον οι ίδιοι), θα ήταν εκείνοι που θα’ δίναν λόγο για τις αμαρτίες του λαού, προκειμένου να μην τον καταστρέψει κάθε φορά που γινόταν παραβάτης του Νόμου…

ΕΙΔΑΜΕ ΤΙ ΕΚΑΝΕ «ΧΘΕΣ» Ο ΚΥΡΙΟΣ…ΣΗΜΕΡΑ ΟΜΩΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ;

Σήμερα οι αναγεννημένοι χριστιανοί, εξαγνισμένοι από το Άγιο αίμα του Ιησού Χριστού του Κυρίου, προχωρούν προς την τελειότητα μένοντας στην παρουσία Του Θεού και ιερουργώντας για λογαριασμό όλου του ανθρώπινου γένους. Αυτό αποδεικνύει πως ο Κύριος ενεργεί το ίδιο χθες, σήμερα και εις τους αιώνες, αφού από πάντοτε έπαιρνε τον χειρότερο, τον ληστή, τον τελώνη και την πόρνη και τους έκανε καλύτερους, πολυτιμότερους και μ’ εξουσία!!! “Στραγγίζει” αυτόν που βρίσκεται στην πρόνοιά Του και τον καθαρίζει “ως το χρυσίον και το αργύριον,” για να παρουσιάζεται ενώπιόν Του όχι με την δικαιοσύνη την δική του αλλά με την δικαιοσύνη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού! (Μαλ.3:6)

Μαστοράκος Γιάννης