και θέλουσι γείνει πείναι
Και θέλουσι γίνει Πείναι…..Πάντα δε ταύτα είναι αρχή ωδίνων. ( Ματθ.24:7)
Η προφητεία κάνει αναφορά στις «έσχατες ημέρες» εξηγώντας, ότι μεταξύ άλλων φαινομένων (σημείων) που θα γίνονταν στην μετά τον Χριστό εποχή, σε πολλές περιοχές του πλανήτη θ’ ανέκυπταν ΚΑΙ πείνες (λιμοί).
Σημείο τέλους και αρχή ωδίνων
Έχει αξία να πούμε ακόμα, ότι εκτός από τον Ματθαίο την ίδια αναφορά για τις «πείνες» κάνουν και οι ευαγγελιστές Μάρκος (13:8) και Λουκάς (21:11) οι οποίοι καταλήγοντας λένε, πως αυτό το φαινόμενο θα είναι «αρχή ωδίνων» και σημάδι πριν το τέλος.
Να υπενθυμίσουμε μόνο κάτι που έχουμε πει και αλλού. Όταν λέμε «τέλος» δεν εννοούμε το τέλος του κόσμου αλλά το «τέλος του αιώνος» η την «συντέλεια του αιώνος,» όπως αναφέρεται στην Αγία Γραφή, δηλαδή το τέλος μιας εποχής που συμπίπτει με την παράδοση των ανθρώπινων διακυβερνήσεων και εξουσιών στον Ιησού Χριστό! Την δεύτερη φορά θα έρθει σαν Κύριος και Βασιλιάς, για να βασιλεύσει μετά πάντων των αγίων Του επί της γης 1000 χρόνια.
Το “τέλος” λοιπόν θα έρθει και τα ποιο πάνω θα γίνουν, αφού ΠΡΩΤΑ προηγηθούν κοσμογονικά γεγονότα και πρωτόγνωρα φαινόμενα ΜΕ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ, ΕΝΤΑΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΕΙΑ, όπως οι «πείνες» που συζητάμε. όταν μάλιστα “το ευαγγέλιο της βασιλείας κηρυχθεί σε ολόκληρη την οικουμένη, για μαρτυρία σε όλα τα έθνη”, ΤΟΤΕ ΆΛΛΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ. (Ματθ.24:14)
Τα αίτια που προκαλούν τους λιμούς
Φυσικά αίτια, η κλιματική αλλαγή, ασθένειες, κακές πολιτικές, επαναστάσεις, πόλεμοι και άλλες ανθρωπογενείς αιτίες, όπως η αισχροκέρδεια κ.τ.λ. οδήγησαν πάρα πολλές περιοχές του πλανήτη στην φτώχεια και την ανθρωπότητα στον υποσιτισμό και στην λιμοκτονία.
Προκαλεί εντύπωση το γεγονός, ότι 100.000.000 άνθρωποι λιμοκτόνησαν μόνο κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα.
Οι λιμοί όμως συνεχίζονταν σε όλη την διάρκεια του 20ου αιώνα, ακόμα και στις ημέρες μας!
Για όσους δεν γνωρίζουν θα πρέπει να ξέρουν, πως ΗΔΗ είναι σ’ εξέλιξη παγκόσμια επισιτιστική κρίση, που αυτή την ώρα επηρεάζει ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους οι οποίοι υποσιτίζονται.
Εκτιμάται, ότι η κατάσταση θα επιδεινωθεί, καθώς οι μεγάλοι καύσωνες που αναμένεται να αυξηθούν λόγω της κλιματικής αλλαγής, θα εξουδετερώσουν τις προσπάθειες για αύξηση της παραγωγής τροφίμων που έχει παρατηρηθεί τον τελευταίο μισό αιώνα, σύμφωνα με νέες έρευνες.
Η παραγωγή καλαμποκιού π.χ. στη Γαλλία τετραπλασιάστηκε μεταξύ 1960 και 2000, αλλά μετά βίας βελτιώθηκε την τελευταία δεκαετία, αφού ο αριθμός των ημερών κατά τις οποίες η θερμοκρασία ξεπέρασε τους 32 βαθμούς Κελσίου υπερδιπλασιάστηκε, με αποτέλεσμα να επηρεαστούν οι σοδιές. Μία άλλη, πιο μακροχρόνια έρευνα, καταδεικνύει ότι αν δεν αντιμετωπιστεί η κλιματική αλλαγή, η παραγωγή σιτηρών και σόγιας θα μειωθεί μέχρι και 30% μέχρι το 2050 καθώς το κλίμα θερμαίνεται.
Η διατροφική κρίση είναι διεθνής, απασχολεί τις σκέψεις όλου του ανεπτυγμένου κόσμου, αφού οι συνέπειές της μπορούν να προκαλέσουν, σύμφωνα και με τα λεγόμενα του ΓΓ του ΟΗΕ γενικευμένη αναταραχή.
Εκπληρώνονται τα όσα ο Λόγος του Θεού λέει στον βιβλίο της Αποκάλυψης του Ιωάννη:
«Έλα (Ιωάννη) και βλέπε. Και είδα, και ξάφνου, ένα άλογο, μαύρο, και εκείνος που καθόταν επάνω σ’ αυτό είχε μια ζυγαριά στο χέρι του. Και άκουσα μια φωνή στο μέσον των τεσσάρων ζώων, που έλεγε: Μια χούφτα σιτάρι θα πουλιέται για ένα δηνάριο,(ένα ημερομίσθιο) και τρεις χούφτες κριθάρι για ένα δηνάριο· και το λάδι και το κρασί μη τα βλάψεις». (Αποκ.6:5-6)
Τα εδάφια αυτά φανερώνουν την από τώρα προκαλούμενη λόγω των κλιματικών αλλαγών όπως δείξαμε, μεγάλη έλλειψη αγαθών από τι μια μεριά και την ακρίβεια που υπάρχει από την άλλη και που θα φουντώσει ακόμη περισσότερο, για να πάρει τεράστιες διαστάσεις στον καιρό του αντίχριστου.
Αυτά που ζούμε σήμερα είναι τα προεόρτια. Τότε, που η κατάσταση θα γενικευτεί, θα είναι για όλους χειρότερα. Τα όργανά του και οι άθλιες πρακτικές τους, θα διακρίνονται ΦΑΝΕΡΑ από απληστία κι εκμετάλλευση φέρνοντας σε απόγνωση τους ανθρώπους, αφού τα ημερομίσθιά τους θα είναι σε τελεία αναντιστοιχία με τ’ απολύτως απαραίτητα για την διαβίωσή τους.
Αυτά που συμβαίνουν στην Αφρική και σ’ άλλα μέρη
Τα στοιχεία που παραθέτω, εύχομαι να προβληματίσουν και καλοπροαίρετοι άνθρωποι να πειστούν. ΜΟΝΟ κάποιος όπως ο Ιησούς Χριστός, ο υιός του Θεού του ζώντος που γνώριζε τι θα συνέβαινε στο μέλλον, θα μπορούσε να μας πει για τους έσχατους χρόνους και τα σημεία που θα τους χαρακτήριζαν. Οι “πείνες” θα προέκυπταν ως ένα από τα πολλά σημεία που θα στιγμάτιζαν μια ταραγμένη εποχή, πριν την διαδεχθούν οι ημέρες, όπου θα κυριαρχεί η δικαιοσύνη του Θεού και η ειρήνη του Αγίου Πνεύματος.
Έχουμε λοιπόν:
Το 1783, η Ισλανδία
έχασε το ένα τρίτο του πληθυσμού της από «ηφαιστειογενή» πείνα: έκρηξη ηφαιστείου που δεν στέρησε ζωές άμεσα, έφερε όμως στην επιφάνεια δηλητηριώδη αέρια, τα οποία μόλυναν τα λιβάδια και άφησαν χωρίς τροφή τον πληθυσμό.
1845 και 1852, Ιρλανδία η Μεγάλη Πείνα
η Μεγάλη Πείνα που έπληξε την Ιρλανδία μεταξύ 1845 και 1852, και κατέχει εξέχουσα θέση στην ιστορία, λογοτεχνία, ποίηση και κινηματογράφο του Σμαραγδένιου Νησιού, αφού άλλαξε την ιστορία του, οφείλεται σε νόσο, αλλά όχι ανθρώπινη. Στη σοδειά της πατάτας-βασικής τροφής των σκλαβωμένων ιρλανδών, που υποχρεούνταν για να κρατήσουν την πίστη τους να δίνουν σχεδόν τα πάντα στους Εγγλέζους- έπεσε περονόσπορος, οδηγώντας τους πιο τυχερούς στην ξενιτιά και τους λιγότερο τυχερούς στο θάνατο. Συνολικά, το νησί έχασε το ένα τέταρτο του πληθυσμού του.
1873-1875 Μ. Ασία
Στην κεντρική Μικρά Ασία εμφανίστηκε λιμός το 1873, ο οποίος κράτησε έως το 1875. Η βασική αιτία του λιμού ήταν η ξηρασία του 1873 και ο εξαιρετικά βαρύς χειμώνας που ακολούθησε. Η εξάπλωση του λιμού είχε ως αποτέλεσμα την εκδήλωση θανάτων από ασιτία, την εγκατάλειψη χωριών, και την παράλυση της οικονομίας πολλών αστικών κέντρων.
1921-1922 Ρωσία
Ρωσική πείνα του 1921, που άρχισε την πρώιμη άνοιξη εκείνου του έτους, διάρκεσε όλο το 1922 και σκότωσε κατ’ εκτίμηση 5 εκατομμύρια, Η πείνα προέκυψε από τη συνδυασμένη επίδραση της διάσπασης της γεωργικής παραγωγής, η οποία άρχισε ήδη κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου ενώ πρόσφορο έδαφος βρήκε στις συνεχιζόμενες διαταραχές της Ρωσικής επανάστασης του 1917 και του Ρωσικού εμφυλίου πολέμου. Μια από τις χειρότερες ξηρασίες που γνώρισε η Ρωσία το 1921 επιδείνωσε την κατάσταση στο επίπεδο της εθνικής καταστροφής. Σε πολλές περιπτώσεις η απερισκεψία της τοπικής διοίκησης, που αναγνώρισε τα προβλήματα μόνο πάρα πολύ αργά, συνέβαλε στο πρόβλημα.
1932-1933 Σοβιετική Ένωση (Ουκρανία)
Μεγάλος Λιμός της Ουκρανίας 1932-1933 ή Γολoντομόρ υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες εθνικές καταστροφές στη σύγχρονη ιστορία της Ουκρανίας που συνοδεύτηκε από το θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων. Ο λιμός επηρέασε και άλλες περιοχές της Σοβιετικής Ένωσης, ωστόσο εκδηλώθηκε με μεγαλύτερη ένταση και περισσότερα θύματα στην Ουκρανία, και σε γειτονικές περιοχές της, όπου ξεπέρασαν τα 7.000.000 ψυχές. Οι περισσότεροι αναλυτές θεωρούν πως ο λιμός της Ουκρανίας ήταν συνέπεια της οικονομικής πολιτικής που ακολούθησε η Σοβιετική Ένωση υπό την ηγεσία του Στάλιν και ειδικότερα του προγράμματος κολεκτιβοποίησης που εφαρμόστηκε. Συχνά αναφέρεται ως γενοκτονία και υποστηρίζεται πως ήταν απόρροια πολιτικού σχεδίου. Στις 28 Νοεμβρίου 2006, αναγνωρίστηκε επίσημα από το ουκρανικό κοινοβούλιο ως γενοκτονία και ορίστηκε ως ημέρα μνήμης η 25η Νοεμβρίου. Αρκετές ακόμα χώρες έχουν επισήμως αναγνωρίσει το λιμό της Ουκρανίας ως γενοκτονία.
1941-1944 Ελλάδα
Ο Μεγάλος Λιμός στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της κατοχής των δυνάμεων του ‘Άξονα υπήρξε το αποτέλεσμα κυρίως των αυθαιρεσιών των κατακτητών εις βάρος της χώρας. Τα περισσότερα θύματα, που στο σύνολό τους υπήρξαν εκατοντάδες χιλιάδες, σημειώθηκαν στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας. Ιδιαίτερα ο πρώτος κατοχικός χειμώνας του 1941-1942 υπήρξε ο πιο πολύνεκρος. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου οι δυνάμεις του Άξονα, Γερμανία και Ιταλία προχώρησαν σε συστηματική καταλήστευση των κατεχόμενων χωρών, καθώς τις θεωρούσαν πηγή πρώτων υλών, τροφίμων και εργατικού δυναμικού. Η Ελλάδα βίωσε ιδιαίτερα έντονα την άμετρη δραστηριότητα των κατακτητών με αποτέλεσμα να υποστηριχθεί ότι βίωσε τον χειρότερο λιμό από τους αρχαίους χρόνους.
1943 Ινδία Η Πείνα της Βεγγάλης
Στο σημερινό ανεξάρτητο από την Ινδία κράτος του Μπαγκλαντές στα μέσα του 1943 υπολογίζεται, ότι πάνω από τρία εκατομμύριο άνθρωποι πέθαναν από λιμό που προκάλεσαν συγκεκριμένες πολιτικές και συμφέροντα. Ο υποσιτισμός και οι ασθένειες που σχετίζονταν με το ρύζι επιδείνωσαν την κατάσταση.
1959 & 1961 Κίνα
Ο χειρότερος λιμός της ιστορίας, που μεταξύ 1959 και 1961 προκάλεσε στην Κίνα το θάνατο έως και 43.000.000 ανθρώπων, κάτι που οφειλόταν στην πολιτική του μεγάλου άλματος προς τα εμπρός’ που εμπνεύστηκε ο Μάο Τσε Τουνγκ
1967 Μπιάφρα Νιγηρίας
Το 1967 το νοτιοανατολικό κομμάτι της Νιγηρίας αποφάσισε να αποσχιστεί, ύστερα από σφαγές ομοφύλων τους στον Βορρά. Η νέα χώρα πήρε το όνομα Μπιάφρα. Η υπόλοιπη Νιγηρία πολέμησε για να αποφύγει την απόσχιση και ο πόλεμος τελείωσε το 1970 με την ήττα της Μπιάφρας. Προκειμένου να γονατίσει την «αυθάδη» Μπιάφρα, η Νιγηρία επέβαλε εμπάργκο στα τρόφιμα, με αποτέλεσμα να πεθάνουν από λιμό 1 εκατομμύριο άνθρωποι. Ουσιαστικά από τότε, και με τις εικόνες των σκελετωμένων παιδιών της Μπιάφρας να κάνουν τον γύρο του κόσμου, η συγκεκριμένη περιοχή συνδέθηκε με τον όρο πείνα βλ. «παιδί της Μπιάφρας»
1975-1979 Καμπότζη
Όπως στην περίπτωση της Κίνας ο λιμός της Καμπότζης προέκυψε από πολιτικές που στόχευσαν στην εξασθένιση κοινωνικών ομάδων που θεωρούνταν αντικαθεστωτικές. Όταν λοιπόν οι ‘Κόκκινοι Χμέρ επεβλήθησαν στον Καμποτζιανό λαό προκάλεσαν λιμό με εκατόμβες θυμάτων.
Μεταξύ 1995 και 2000 Λιμός στην Βόρειο Κορέα
Την δεκαετία του 1990, η Βόρεια Κορέα είχε πληγεί από λιμό που είχε στοιχίσει τη 1.000.000 ανθρώπων. Έκτοτε εξαρτάται από την διεθνή επισιτιστική βοήθεια ενώ οι σοβαρές πλημμύρες του Αυγούστου του 2008 έπληξαν σοβαρά τη γεωργία. Το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Επισιτισμού (WFP) του ΟΗΕ εκτιμούσε το Φεβρουάριο του ιδίου έτους, ότι το ένα τέταρτο των 23 εκατ. κατοίκων της Βόρειας Κορέας αντιμετωπίζει σοβαρή έλλειψη τροφίμων, επισημαίνοντας ότι τα παιδιά, οι θηλάζουσες και οι κυοφορούσες μητέρες κινδυνεύουν περισσότερο.
2011 Ερυθραία
Λιμός πλήττει την Ερυθραία, όπου περισσότερα από δύο εκατομμύρια άτομα, περίπου το ήμισυ του πληθυσμού της, πάσχουν από υποσιτισμό, πείνα, φτώχεια, ασθένειες και έχουν ανάγκη από επισιτιστική βοήθεια. Το υπάρχον καθεστώς αρνείται να παραδεχθεί ως και την ύπαρξη της ξηρασίας!
Ιούλιος 2011 Σομαλία -Κένυα -Αιθιοπία
Λιμός κηρύχτηκε σε δύο περιοχές την Τετάρτη στη Σομαλία για πρώτη φορά μετά το 1992. Περίπου 3,7 άνθρωποι χρειάζονται επείγουσα ανθρωπιστική βοήθεια. Επιπλέον 8 εκατομμύρια άνθρωποι χρειάζονται τροφή σε γειτονικές χώρες όπως την Κένυα το Τζιμπουτί, την Ερυθραία, την Ουγκάντα. και την Αιθιοπία.
Είκοσι έξι χώρες, η πλειοψηφία των οποίων βρίσκεται στην Υποσαχάρεια Αφρική και στη Νότια Ασία, συνεχίζουν να παρουσιάζουν “εξαιρετικά ανησυχητικά” επίπεδα πείνας, σύμφωνα με έκθεση του Διεθνούς Ινστιτούτου Έρευνας της Πολιτικής των Τροφίμων(IFPRI) και τριών Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων.
Έχει ο Θεός ευθύνες σε ότι γίνεται;
ΔΕΝ είναι ο Θεός που ευθύνεται για τις πείνες που έχουν ανακύψει σε κάποιες χώρες και τον υποσιτισμό, που επηρεάζει όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.
ΔΕΝ είναι ο Θεός που ευθύνεται για την έλλειψη τροφίμων σε πολλά μέρη του κόσμου και την ακρίβεια που παρατηρείται σε κάποια άλλα.
ΔΕΝ είναι ο Θεός που ευθύνεται για την διατάραξη των δυνάμεων της φύσης αλλά οι αλόγιστες δραστηριότητες των ανθρώπων, αφού έτσι επέφεραν την κλιματική αλλαγή, το φαινόμενο του θερμοκηπίου, την αύξηση της θερμοκρασίας, τα ακραία καιρικά φαινόμενα από τα οποία ΔΕΝ υπάρχει γυρισμός και ως εκ τούτου ΟΥΤΕ βελτίωση του φαινομένου της πείνας! ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ
ΔΕΝ είναι ο Θεός που ευθύνεται για τις πολιτικές κρίσεις, τ΄ ανομολόγητα συμφέροντα, τους εμφύλιους πολέμους, την εγκληματικότητα και πλήθος άλλων ανθρώπινων συμπεριφορών και παραγόντων που καταδικάζουν σε πείνα τους πληθυσμούς και τους εξαθλιώνουν…Έως και τις βοήθειες σε τρόφιμα που στέλνουν χώρες και διεθνείς οργανισμοί κι αυτές ακόμα, δεν διστάζουν κάποιοι αθεόφοβοι να τις νέμονται, πουλώντας ότι δεν τους ανήκει στην μαύρη αγορά.
Ευθύνη του Θεού είναι να βρει και να σώσει το απολωλός
Ευθύνη του Θεού είναι να ενισχύσει, να δυναμώσει και να δώσει ειρήνη στους φοβουμένους τον Κύριον.
Ευθύνη του Θεού είναι να βοηθήσει τον πένητα και τον αβοήθητο, αυτούς που κράζουν και βοούν προς αυτόν.
Ευθύνη του Θεού είναι το κάλεσμα του ευαγγελίου να φτάσει παντού σε όλο τον κόσμο και όλοι να λάβουν μέρος στην σωτηρία Του, ενόσω ονομάζεται τ’ όνομα του Κυρίου.
Μας προειδοποιεί για όσα συμβαίνουν λέγοντας δια του Ιησού, “όταν δείτε τούτα να γίνονται, να ξέρετε ότι η βασιλεία τού Θεού είναι κοντά”. (Λουκ.21:31)