Μέρος 7ο: Έλθετε κι ας διαδικαστώμεν…
Εμείς οι άνθρωποι ότι λάθη κάνουμε από τις σχέσεις μας με τους άλλους έχουμε την τάση να τα πνίγουμε σε κάποιο μέρος του μυαλού μας που ονομάζεται λήθη και κει τα ξεχνάμε…Ωστόσο, για τους πιστούς αυτή η συμπεριφορά είναι λανθασμένη, καθώς όπως λέει ο απόστολος Παύλος: «πάνω κι από τη συνείδησή μας είναι ο Κύριος».
Επομένως, αν εμείς οι ίδιοι δεν αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και απλά προσπερνάμε αδιάφορα αυτούς που έχουμε βλάψει, χωρίς να επιδιώκουμε την συμφιλίωση και την αποκατάσταση της ειρήνης μαζί τους, τότε ο Κύριος θα μας φέρει αντιμέτωπους με τα έργα μας! Όσα λέω δεν αποτελούν απλώς σκέψεις, αλλά εμπειρίες από λανθασμένες αντιλήψεις που καταλήγουν σε σχέσεις αδιέξοδες! Στα τέλη Φεβρουαρίου του 2020, ο Κύριος μου φανέρωσε δια του Αγίου Πνεύματος την εξής προφητεία, η οποία αποτέλεσε αφορμή για να περιγράψω όσα είπα μέχρι τώρα…
Η προφητεία:
«Ζω εγώ, λέγει ο Κύριος. Και θέλω καλέσει έκαστον εξ υμών προς εμαυτόν και θέλω διαδικαστεί μαζί του, για να δείξω εις αυτόν την οδό στην οποία περιπατεί, αν είναι εν Πνεύματι και αλήθεια. Έπειτα θέλω σας δώσει δύναμη, για να κάνετε όλο το θέλημά μου.»
Το ρήμα «διαδικάζομαι» μπορεί να ερμηνευτεί ως μία ευκαιρία από τον Θεό να το αντιληφθούμε διαφορετικά, αν συνειδητοποιήσουμε πως εμείς έχουμε ανάγκη από Αυτόν κι όχι Αυτός από εμάς. Διότι, καθώς κανείς δεν επιθυμεί να υποβάλει τον εαυτό του σε δοκιμασία, αναλαμβάνει ο Κύριος να το κάνει για εμάς, επιλέγοντας ο ίδιος τον τρόπο και τον χρόνο, έτσι ώστε τα πάντα να αποβούν προς το αγαθό. Αυτή την έννοια έχει το «θέλω καλέσει έκαστον εξ υμών προς εμαυτόν και θέλω διαδικαστεί μαζί του…»
Πολλοί από εκείνους που ο Θεός εργάζεται στην καρδιά τους, θα έχουν την ίδια άποψη μ’ εμένα για το τι μπορεί να σημαίνει το «θέλω διαδικαστεί μαζί του», αφού από τη στιγμή που έγινα αποδέκτης αυτού του μηνύματος σε προσωπικό επίπεδο, οι ταλαιπωρίες μου από τον Μάρτιο του 2020 μέχρι τον Δεκέμβριο και έως την παρούσα στιγμή δεν έχουν τελειωμό, σε σημείο να πω ότι, εκτός από αυτές, δεν έχω τίποτα άλλο να καυχηθώ! Πιο συγκεκριμένα, στις 6 Μαρτίου 2020, ο Κύριος μου είπε: «Ελθών, υιέ, θέλω διαδικαστεί μαζί σου, θέλω κάμει την δίκη σου και θέλω εκτελέσει τας προς εσέ κρίσεις μου… Καθώς καθαρίζει με επιμέλεια τον άργυρο για να είναι αυτός καθαρός, ούτως θέλω καθαρίσει εσέ, λέγει ο Κύριος. Θέλω σε κάμει καθαρότερο του χρυσίου, ύστερον θέλω σε φέρει εις εμαυτόν για να λάβεις δύναμη και να σε αποστείλω για το έργο το οποίο σ’ εκάλεσα…»
Καθώς άκουγα τον Κύριο να μιλά έτσι, καταλάβαινα πως ο δρόμος μου θα στενεύει… Παρ’ όλα αυτά, οι ευλογίες του Θεού έρχονται ακόμη και όταν βρίσκεται κανείς στο χωνευτήρι του Πνεύματος!
Πως «διαδικάστηκε» ο Θεός με τον πεθερό μου σώζοντάς τον ως δια πυρός
Θυμάμαι πως ο Κύριος μ’ αξίωσε να ζήσω από κοντά την Σωτηρία του πεθερού μου, ενός ανθρώπου που μέχρι την τελευταία στιγμή αντιστεκόταν στην αλήθεια του ευαγγελίου. Η αναφορά στον θάνατο του πεθερού μου έχει σχέση μ’ όσα λέμε! Όταν ο Πεθερός μου διαγνώστηκε με καρκίνο τον Οκτώβριο του 2018 όλες οι προσευχές μου ήταν γι αυτόν. Πέρασαν τέσσερις με πέντε μήνες όπου κάποια στιγμή μέσα στο 2019 μου απαντάει ο Κύριος δια Πνεύματος Αγίου και μου λέει: «Υιέ μου, όταν έρθει ο καιρός εγώ θα διαδικαστώ με τον υιόν μου αυτόν (ενν. τον πεθερό σου)». Δεν καταλάβαινα ακριβώς τι μπορεί να σήμαινε αυτό που άκουσα, παρόλα αυτά το φύλαξα, μέχρι τον καιρό που ο πεθερός μου επτά μήνες αργότερα φαινόταν ότι θα πέθαινε. Πριν συμβεί αυτό, το προηγούμενο βράδυ, κι ενώ προσπαθούσα να κοιμηθώ εξαντλημένος από την αγωνία και τις προσευχές, ξαφνικά,- θα πρέπει να ήταν τρεισήμισι με τέσσερις το πρωί,-Το Πνεύμα το Άγιο με σηκώνει από το κρεβάτι με δύναμη, προκαλώντας μου την αίσθηση ότι κάποιος δυνατός άντρας με τράβηξε όρθιο…Ήταν τόσο έντονη η επαφή με το Πνεύμα το Άγιο που το ίδιο πετάχτηκαν από τα κρεβάτια τους η γυναίκα μου δίπλα μου και η πεθερά μου από το διπλανό δωμάτιο. Αμέσως οδηγηθήκαμε δια του Πνεύματος στο δωμάτιο του πεθερού μου για να προσευχηθούμε….Όταν τελείωσα, ο πεθερός μου αν και ήταν σε μια κατάσταση που έμοιαζε με λήθαργο, ανασήκωσε το κεφάλι του και μ’ ευχαρίστησε που προσευχόμουν, δίνοντάς μου την εντύπωση αλλά ταυτόχρονα και την χαρά ότι άκουσε τα πάντα, μέχρι και την τελευταία μου λέξη! Τον αφήσαμε να ησυχάσει, κι εγώ πήγα στο διπλανό δωμάτιο και συνέχισα να προσεύχομαι…Τότε ήταν που άκουσα Τον Κύριο να μου λέει: «Ιδού εγώ επισκέφτηκα τον υιό μου, και χτύπησα την θύρα της καρδιάς του να μου ανοίξει, για να εισέλθω εις αυτήν και να δειπνήσω μετ’ αυτού κι εκείνος μετ’ εμού, και ούτος μου άνοιξε και δειπνήσαμε! Τώρα θέλω ειπεί εις αυτόν, κάθισε στα δεξιά μου και μη φοβού πλέον, φάε από τα εδέσματα που ετοίμασα δι’ εσέ και αναπαύου εις τον αιώνα…!»
Ο Πεθερός μου την επόμενη μέρα κοιμήθηκε αναπαυμένος πλέον μετά από μια δύσκολη αρρώστια στην αγκαλιά του Κυρίου μας, αφού προηγουμένως βάπτισε την ψυχή του στο αίμα του Αρνίου. Έπρεπε να «διαδικαστεί» με τον Κύριο κουβαλώντας αυτόν τον σταυρό (της τρομερής ασθένειάς του) στους ώμους του; Ποιος ξέρει; Ο Κύριος είναι γνωστό πως ακούει προσευχές γι αυτό και «διαδικάστηκε» με τον πεθερό μου. Αυτό έγινε την τελευταία ώρα…Μάλλον τότε έπρεπε, τότε που το ρολόι του Θεού συγχρονίστηκε με τους χτύπους της καρδιάς του Παρασκευά του πεθερού μου…Και ιδού το αποτέλεσμα…Η αρρώστια του όσο σκληρή κι αν ήταν, ενήργησε σωτήρια γι αυτόν! Αυτό συμπέρανα, γιατί εκτός από την δική μου εμπειρία υπήρξαν κι άλλες μαρτυρίες Του Πνεύματος του Αγίου από διαφορετικούς ανθρώπους, προς επιβεβαίωση των όσων μου είπε ο Κύριος!
Υπάρχει λόγος που «διαδικάζεται» κανείς με τον Κύριο, καθώς αυτή η προσέγγιση αφορά τον καθαρισμό της ψυχής, προκειμένου να έρθει σε ειρήνη με τον Θεό.
Δείτε τι λέει: προφητεία (08-12-20)
«Τις εξ υμών είναι άξιος να εισέλθει προς εμέ ειμί ο βαπτίζων το ιμάτιον αυτού εν τω αίματι του αρνίου. Δια τούτο, ούτω λέγει Κύριος ο Θεός. Λούσθητι, καθαρίσθητι και θέλω σας προσδεχτεί και πάλι…»
Μέσα στο χωνευτήρι του Αγίου Πνεύματος γίνονται όλοι οι καθαρισμοί και σ’ ότι ο Θεός επιτρέπει να περνάμε…Φαντάζει δύσκολο, όμως μη έχοντας άλλο τρόπο ας ανταποκρινόμαστε χωρίς να γογγύζουμε, διότι η προφητεία επισημαίνοντας τους κακούς καιρούς που διανύουμε, καταλήγοντας λέει: «Δεινά έρχονται έτι περισσότερα τούτων και τις δύναται να εκφύγει πάντα ταύτα ει μη εκείνος όστις είναι εμού. Μείνατε στην αγάπη μου. Ουδεμία τρίχα της κεφαλής σας θέλει πέσει άνευ του θελήματός μου».
Κλείνω όπως άρχισα
«Όποιος είναι εμού..», όποιος είναι του Κυρίου, όποιος δηλαδή ονομάζεται με τ’ όνομά Του, όποιος είναι μαθητής του Ιησού Χριστού, αυτός ΚΑΙ μόνο αυτός θα δυνηθεί να εκφύγει απ’ όλα όσα συμβαίνουν στην οικουμένη πλην όμως οφείλει, (για να τελειώσω όπως άρχισα ), να γνωρίζει πως πάνω από την συνείδησή του είναι ο Κύριος. Κι επειδή ακριβώς είναι ο Κύριος, μας βάζει σε διαδικασία καθαρισμού για ν’ αμβλύνει τις μεταξύ μας διαφορές, για να φέρει αποκατάσταση, ενότητα και το έργο της Σωτηρίας ποιο κοντά στους ανθρώπους με θαυμαστά αποτελέσματα…Η «αυτογνωσία», είναι ένας δρόμος που αν δεν παίρνουμε από μόνοι μας, με τον ένα η τον άλλο τρόπο θα δείξει ο Θεός στους αγαπώντας αυτόν..!
γιαννης μαστορακος