Η προσκύνηση των Μάγων

Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ:

Οι βασιλείς της Θαρσείς και των νήσων θέλουσι προσφέρει προσφοράς· οι βασιλείς της Αραβίας και της Σεβά θέλουσι προσφέρει δώρα. 11 Και θέλουσι προσκυνήσει αυτόν πάντες οι βασιλείς· πάντα τα έθνη θέλουσι δουλεύσει αυτόν….. (Ψαλ.72:10)

….Και θέλει ζη, και θέλει δοθή εις αυτόν από του χρυσίου της Αραβίας, και θέλει γίνεσθαι πάντοτε προσευχή υπέρ αυτού· όλην την ημέραν θέλουσιν ευλογεί αυτόν. (Ψαλ.72:15)

Πλήθος καμήλων θέλει σε σκεπάσει, αι δρομάδες του Μαδιάμ και του Γεφά· πάντες οι από Σεβά βέλουσιν ελθεί· χρυσίον και λίβανον θέλουσι φέρει· και θέλουσιν ευαγγελίζεσθαι τους επαίνους του Κυρίου. (Ησ.60:6)

Χρονολογικά οι δύο προφητείες δόθηκαν γύρω στα 1000 π.χ. ενώ η τρίτη το 598 π.χ. από δυο διαφορετικούς προφήτες, τον Δαυίδ τον βασιλιά του Ισραήλ και τον Ησαΐα.  Ο πρώτος έζησε δέκα αιώνες πριν από την γέννηση του Μεσσία και ο δεύτερος έξη, Αν και μεσολάβησαν μεταξύ τους τέσσερις αιώνες και οι δύο αναφέρθηκαν στο ίδιο γεγονός.

Η ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ

1 Αφού δε εγεννήθη ο Ιησούς εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας επί των ημερών Ηρώδου του βασιλέως, ιδού, μάγοι από ανατολών ήλθον εις Ιεροσόλυμα, λέγοντες· 2 Που είναι ο γεννηθείς βασιλεύς των Ιουδαίων; διότι είδομεν τον αστέρα αυτού εν τη ανατολή και ήλθομεν διά να προσκυνήσωμεν αυτόν. 3 Ακούσας δε Ηρώδης ο βασιλεύς, εταράχθη και πάσα η Ιεροσόλυμα μετ’ αυτού, 4 και συνάξας πάντας τους αρχιερείς και γραμματείς του λαού, ηρώτα να μάθη παρ’ αυτών που ο Χριστός γεννάται……5 Εκείνοι δε είπον προς αυτόν· Εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας· διότι ούτως είναι γεγραμμένον διά του προφήτου·11 και ελθόντες εις την οικίαν εύρον το παιδίον μετά Μαρίας της μητρός αυτού, και πεσόντες προσεκύνησαν αυτό, και ανοίξαντες τους θησαυρούς αυτών προσέφεραν εις αυτό δώρα, χρυσόν και λίβανον και σμύρναν·  (Ματθ.2:1-11)

Παρατηρήσεις:

Α) Το ιστορικό πλαίσιο των προφητειών, ιδιαίτερα των δύων πρώτων, θα έλεγε κανείς, ότι σχετίζεται με τον βασιλιά Σολομώντα, αφού από την αρχή του κεφαλαίου, γι αυτόν γίνεται λόγος και μάλιστα ονομαστικά. (Ψαλ.72:1) Σ΄ αυτές βρίσκουμε αρκετές ομοιότητες μ’ ότι γνωρίζουμε από τις αμέτρητες επισκέψεις που είχε από άλλους βασιλείς ο Σολομώντας αλλά έως εκεί, αφού οι φράσεις, « και θέλουσι προσκυνήσει αυτόν πάντες οι βασιλείς..», «….Και θέλει ζη», «όλην την ημέραν θέλουσιν ευλογεί αυτόν» κ.αλ., ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΟΤΙ ΑΦΟΡΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟΝ πολύ μεγαλύτερο από τον Σολομώντα, τον οποίον ο Ησαΐας  τον ταυτίζει με την έναρξη της Μεσσιανικής εποχής και που σύμφωνα με τον ευαγγελιστή Ματθαίο, βρίσκει πέρα από κάθε αμφιβολία πλήρη εφαρμογή, στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού! 

Β) Η Αραβία και η Σεβά (κομμάτι της Αραβίας) ήταν ένα από τα πολλά μέρη της «ανατολής» (Γεν.25:6, Κριτ.6:3) τα οποία ήταν πλούσια σε «παν εξαίρετον άρωμα και πάντα λίθον τίμιον και χρυσίον». «Ιεζ.27:22» Πιθανόν οι Μάγοι να είχαν προμηθευτεί τα πολύτιμα δώρα που προσέφεραν στους γονείς του Ιησού από τα μέρη εκείνα η ακόμη κι από τα δικά τους, αφού η «γη της ανατολής» έφτανε μέχρι την Μηδεία και την Περσία από την οποία προέρχονταν και οι ίδιοι. Οι Μάγοι κατά παράδοση, αποτελούσαν μια ιερατική τάξη μεταξύ των Περσών, των Μήδων και των Χαλδαίων η οποία προωθούσε τις απόκρυφες επιστήμες, την αστρολογία και την ιατρική.

Γ) Αυτά τα μέρη κατά το παρελθόν είχαν «φιλοξενήσει» τους Ιουδαίους για 70 χρόνια ενώ για τον Δανιήλ υπήρξαν η δεύτερή του Πατρίδα. Πως λοιπόν ήξεραν για τον Ιησού και πως εννόησαν, ότι η γέννηση αυτού του παιδιού θα ήταν εντελώς ιδιαίτερη και ξεχωριστή; Πιθανόν να ήταν γνώστες των Ιουδαϊκών Γραφών, (ο Μωσαϊκός νόμος ήταν ένας από τους πληρέστερους νόμους για την εποχή εκείνη,) που δεν θα έπρεπε να ξεφεύγει της προσοχής των σοφών του καιρού που είχε γραφτεί. Η προφητεία του Βααλάμ που έλεγε, «θέλει ανατείλει άστρον εξ Ιακώβ, και θέλει αναστηθή σκήπτρον εκ του Ισραήλ..», (Αρ.24:17) όπως επίσης και η προφητεία των 70 εβδομάδων του Δανιήλ, η οποία μίλαγε για «τον Χριστό τον  Ηγούμενο τον Άγιο των Αγίων», (Δαν.9:24) με κοινό τους σημείο τις έσχατες ημέρες, θα τους προκάλεσε το ενδιαφέρον για να μάθουν πολλά περισσότερα. Όλη αυτή η γνώση συνδυάστηκε κατά έναν μυστηριώδη τρόπο με το φαινόμενο του αστέρος, που εκτός όλων των προαναφερομένων, σίγουρα θ’ απετέλεσε ένα πολύ σημαντικό κίνητρο για το ταξίδι τους. Ο Θεός χρησιμοποίησε ένα πολύ οικείο μέσον σ΄αυτούς για να τους οδηγήσει στον Ιησού Χριστό, που από την γέννησή Του έως την ανάληψή Του στους ουρανούς, ενεργούσε με θαυματουργικό τρόπο ξεχωρίζοντάς Τον από οποιοδήποτε θα τολμούσε να τον μιμηθεί σε παρόντα η μέλλοντα χρόνο.

Δ) Τα δώρα των Μάγων αποδείχτηκαν χρησιμότατα, αφού μάλλον διευκόλυναν τους γονείς του Ιησού στις δύσκολες ώρες που πέρναγαν στον ξένο τόπο –αν και τόπος καταγωγής τους,- επειδή ήταν πάμφτωχοι, καθώς και την φυγή τους στην Αίγυπτο μακριά από το μένος Του Ηρώδη, που ζητούσε να σκοτώσει το «Παιδίον».

Ε) Είναι λάθος να πιστεύουμε πως ήταν τρείς οι Μάγοι, αφού όπως λέει και ο Ησαΐας, θα τους συνόδευε «Πλήθος καμήλων» και «πάντες οι από Σεβά». Αυτό ακούγεται λογικό, αφού μια μικρή ομάδα τριών ατόμων, θα ήταν αδύνατον να διανύσει απέραντες αποστάσεις άγριων και έρημων τόπων που τους λυμαίνονταν ληστές, κουβαλώντας έναν τόσο μεγάλο και πολύτιμο θησαυρό. Η αντίληψη ότι ήταν τρείς οι Μάγοι, προέκυψε μάλλον από τα είδη των δώρων που ήταν τρία: Χρυσός λίβανος και σμύρναν. Ο αριθμός τους όμως, μάλλον ήταν μεγαλύτερος, γιατί μόνο η άφιξή τους στην Ιερουσαλήμ, αρκούσε για να προκαλέσει το γενικό ενδιαφέρον και να «ταράξει πάσα την πόλη». Κάποιοι πάλι, προς επίρρωση των όσων ισχυρίζονταν, έδωσαν στους Μάγους και ονόματα, όπως Μελχιόρ, Γασπάρ και Βαλτάσαρ, ενώ κατά τον Μεσαίωνα φρόντισαν αυθαίρετα και κατά την προσφιλή συνήθειά τους, να τους αγιοποιήσουν κιόλας. Τίποτα απ΄ όλα αυτά όμως, ΔΕΝ μπορούν να προσθέσουν κάτι το ουσιώδες στην πίστη μας και ούτε βέβαια το γεγονός ότι τα λείψανά τους, έτσι λέγεται,- φυλάσσονται στον καθεδρικό ναό της Κολωνίας στη Γερμανία.

Οι παρά πάνω προφητείες θα βρουν και μια δεύτερη εκπλήρωση, σε πληρέστερη μορφή στην Δεύτερη παρουσία Του, σαν έρθει να βασιλεύσει, ΤΟΤΕ που «τα έθνη θέλουσιν ελθεί εις το φως σου και οι βασιλείς εις την λάμψιν της ανατολής σου». (Ησ.60:3) (από το βιβλίου του Σπύρου Φίλου “οι προφητείες της Βίβλου”)

ΜΑΣΤΟΡΑΚΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ