Θα πουλιόταν για τριάντα αργύρια

Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ:

Και είπα προς αυτούς, Εάν σας φαίνηται καλόν, δότε μοι τον μισθόν μου· ει δε μη, αρνήθητε αυτόν. Και έστησαν τον μισθόν μου τριάκοντα αργύρια. (Ζαχ.11:12)

ΣΧΌΛΙΑ

Η Προφητεία δόθηκε το 487π.χ., πέντε αιώνες πριν εκπληρωθεί. Σ’ αυτήν συμπεριλαμβάνονται καταπληκτικές λεπτομέρειες, όπως ο αριθμός 30 και το είδος του μετάλλου των νομισμάτων με τα οποία έγινε η συναλλαγή!

Η ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ:

Τότε υπήγεν εις των δώδεκα, ο λεγόμενος Ιούδας Ισκαριώτης, προς τους αρχιερείς 15 και είπε· Τι θέλετε να μοι δώσητε, και εγώ θέλω σας παραδώσει αυτόν; Και εκείνοι έδωκαν εις αυτόν τριάκοντα αργύρια.16 Και από τότε εζήτει ευκαιρίαν διά να παραδώση αυτόν. (Ματθ.26:14-16)

Ο ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει μάλιστα, ότι ο Ιούδας έψαχνε ευκαιρία να παραδώσει τον Ιησού στους αρχιερείς και τους στρατηγούς –οι οποίοι σημειωτέον χάρηκαν για το γεγονός,- ΧΩΡΙΣ ΘΟΡΥΒΟ, χωρίς δηλ. να υποψιαστεί κάτι ο λαός, επειδή ο Ιησούς ήταν ακόμα πολύ αγαπητός σ’ αυτόν.

Τα τριάκοντα αργύρια: Η προέλευσή τους, πόσο άξιζαν

Στο Εβραϊκό πρωτότυπο κείμενο αναφέρεται ότι οι πρεσβύτεροι θα ζύγιζαν ακριβώς 30 σίκλους αργυρίου. Από τα ευαγγέλια μαθαίνουμε ότι τ’ αργύρια που δόθηκαν στον Ιούδα ζυγίστηκαν, «έστησαν τον μισθό μου» όπως ήταν τότε συνήθεια, τριάντα σίκλοι αργυρίου. (Ιερ.32:9) Ούτε κάτω από 30 ούτε πάνω από 30 –και αυτό είναι το εκπληκτικό,- αλλά με ακρίβεια ζύγισαν το βάρος τριάντα ασημένιων νομισμάτων!

Σήμερα έχει γίνει ευρύτατα αποδεκτό από τους ειδικούς ότι τα ασημένια νομίσματα ήταν σέκελ της Τύρου (τετράδραχμα). Κατασκευάζονταν στην Τύρο, από το 125/5 π. Χ. μέχρι το 65/66 μ. Χ. και κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας είχαν τον ασυνήθιστο ρόλο να γίνεται με αυτά η πληρωμή του ειδικού φόρου του Ναού στα Ιεροσόλυμα (βλ Ματθ. 17:24). Έφεραν στον εμπροσθότυπό τους, κατά εντολή των Ρωμαίων, ώστε να μην δίνεται η εντύπωση ότι οι Ρωμαίοι είχαν χορηγήσει αυτονομία στην Παλαιστίνη, την στεφανωμένη με φύλλα δάφνης κεφαλή του θεού Μελκάρτ ή Βάαλ, που ερμηνευόταν από τους Έλληνες ως Ηρακλής, αλλά χλευαστικά από τους Εβραίους ως Βεελζεβούλ. Παρόλα αυτά η πληρωμή του ειδικού φόρου του Ναού των Ιεροσολύμων γινόταν στο σέκελ της Τύρου, εξαιτίας της ανώτερης καθαρότητάς του σε ασήμι (94%) από το αντίστοιχο ρωμαϊκό νόμισμα (λιγότερο από 80%).

Η αξία τους
Ένα νόμισμα είχε βάρος λιγότερο από μισή ουγκιά ασήμι – σχεδόν 16 γραμμάρια το καθένα – και η σημερινή αξία του θα υπολογιζόταν από 400 έως 500 δολάρια. Επομένως, κατά προσέγγιση , τα 30 αργύρια θα είχαν σημερινή αξία περίπου 12.000 δολαρίων ή 15.000 ευρώ.

Έχει υποστηριχθεί ότι τριάντα σέκελ της Τύρου αντιπροσώπευαν για τότε 120  ημερομίσθια ενός ειδικευμένου τεχνίτη ή την αγορά ενός δούλου ή την αξία για να αγοράσεις ένα μικρό χωράφι.